vrijdag 22 april 2011

(S)loom

We hebben het niet kunnen missen: het is prachtig weer. En dat al in april. Zouden we nu een lange zomer krijgen of is het na deze warmtestuip straks ineens over en begint de herfst wederom vroeger dan anders.Nou ik geniet van dit typische Nederlandse weer. Telkens anders, nooit saai.


Het nadeel is alleen dat ik altijd even moet acclimatiseren en daarom zaten Kiddie en ik na een drukke week met iets te weinig nachtrust de hele dag supersloom te wezen voordat we einde van de dag, met moeite, in de benen kwamen om naar Kiddies paardrijles te gaan. Kiddie had zelfs nog heel gedurfd voorgesteld om maar op de fiets te gaan, maar dat heb ik haar gelukkig uit het hoofd kunnen praten.


In de uren daarvoor had ik bedacht dat we toch wel weer ander schoeisel tevoorschijn moeten halen en na het hele huis en de camper ( laatste logische plek) op de kop te hebben gezet ( en dat is toch een superprestatie als je zo'n laag energiepeil hebt) vonden we de sandalen en slippers onder de winterwanten en sjaals, of all places.


Ik vond zelfs in de kast ( niet naast de winterwarmers, maar wel onder 50 shirtjes, die eigenlijk allang naar "Het Goed" of in de "Zak van Max" kunnen) een witte 3/4 broek. Maar dat betekend wel weer dat ik een ontbossing moet organiseren voor mijn benen.


Al met al ben je nogal druk met zo'n weertje. Pff. Je zou er moe van worden.

maandag 4 april 2011

Wakker hé!

Vanavond ging ik na het werk nog een paar boodschapjes doen bij Appie. Gelukkig is deze koophal tot 22:00 open zo kun je in deze continu draaiende Westerse maatchappij op de late uurtjes nog beslisen welke groenten je de volgende avond wil verschalken. Voordeel van zo'n late gang naar de super is dat het lekker rustig is. Na wat groenten, fruit en koffiepads in mijn mandje te hebben gepleurd sta ik kalm in de ( overigens) korte rij voor de kassa. Ineens staat er een "oudere" man voor me die zegt "ik dring voor". Ik zei toen droog tegen hem "o, waarom?", Zegt hij "'omdat ik niets heb". Toen kon ik niet laten om op te merken "Dan dringt u niet voor, u passeert alleen maar." Het gesprek wat we daarna hadden over zijn 500 pagina's tellende autobiografie en dat de toekomst hem inhaalt , daar zal ik maar niet over uitwijden, maar ik vond mezelf toch nog aardig wakker na een 12 uurs dienst op het werk.