Macro

Mijn nieuwe camera is zo tof.

Ik ben er erg blij mee.

Ik wilde nog wel graag een Macrolens. Maar vond dat zaterdag net even iets te duur. Had al het gevoel alsof al mijn ribben uit het lijf waren getrokken toen ik moest betalen.

Alleen nu hebben we onze boekenkamer goedkoper kunnen realiseren en gaat de "oude"camera ook niet voor weinig van eigenaar wisselen.

Dat bij elkaar opgeteld is de "winst"meer dan dat die lens kost.

Zal ik toch maar.....

Communicado

Ik ben aan het afbouwen zoals een ieder wel weet. Ik laat me niet meer zo snel "pissed"maken, maar vandaag is het de stagiaire goed gelukt.
Al weken vertel ik dat "communicatie "het allerbelangrijkste is om een team "smooth"te laten lopen.
Dan is het natuurlijk de allerbeste en slimste actie om als je "boss"( ikke dus) in de buurt is (zeker niet gezien) zonder opgave van reden 10 minuten van je "post"te verdwijnen.
Als je werkzaamheden dan ook nog behelzen "het naar de juiste balie begeleiden van klanten" en er lopen continu klanten naar binnen maar jij bent mooi weer aan het spelen bij een collega, dan ben je goed bezig, toch?
De stagiaire had vanmiddag een hoogrode kleur na ons "gesprekje"en noemde me weer bij mijn naam; CHEF.

Picture Perfect

We hebben er al heel lang over nagedacht. Vaak betekent dat dat we ineens een besluit nemen, waar we eigenlijk ook nooit op terugkomen.
Vandaag was er weer zo'n moment.

Zie hier onze nieuwe aanwinst. Nu de "oude" nog verpatsen op MP zodat het ribje uit ons lijf een klein beetje geneest.

Iemand nog interesse in een EOS 350 D?

Wraak van een 8 jarige?

Ik ben niet modebewust. Heb totaal geen notie van wat wel en wat niet "in" is en trek na een dagje werken in werkgeverskostuum het eerste aan wat uit mijn kast valt.
Vaak is dat het oudste en lelijkste tenue wat ik heb.Dat zit het beste!
Maar rondlopen in lompen wil ik kindlief natuurlijk niet aandoen dus haar coach ik nog een beetje bij de aankoop van diverse textieltjes. En als ze 's morgensvroeg van plan is om knetterroze aan te trekken bij pimpelpaars, dan grijp ik , althans de eerstkomende jaren, nog in.
Haar kledingkast ligt vol met leuke, hippe kleren in veilig blauw, zwart en wit en gedurfd roze, paars en rood. Een paar goede spiekerboxen en het is compleet. Ze heeft tevens een hele verzameling haarbanden en bezit sinds haar laatste jaarwisseling ook een heel arsenaal aan tutspullen. Dus dat is alvast een veelbelovende start op het "hippe" schoolplein zou je zeggen.
Het enige wat ik hiervoor graag terug zou willen zien is dat die berg kleding na de was ook weer netjes in de kast komt.
Vergeet het maar, dat is blijkbaar mijn taak in dit huishouden. Maar dat had ik nu wel een keer gezien. Dus de laatste week ruimde ik haar spullen niet op. Althans ik zette een mooie, grote wasmand in haar kamer met al haar schone was en gaandeweg kwam er een aardig bultje op.
Uiteindelijk begreep ze de , niet bepaald subtiele, hint. En ook al slijmde ze nog zoveel: ik heb NIET geholpen. Maar het is zoveel zegt ze dan. Tja als je nu volgende keer meteen op gaat ruimen als ik het zeg en niet pas na 4 x  dan loopt het niet zo op.
Volgens mij is het kwartje gevallen.
Maar toen ik van de week met mijn shirt binnenstebuiten op de manege rondliep vond ze het niet nodig me dit even te vertellen. Ze had het niet gezien zegt ze dan. Ja, ja.

De toekomst begint nu

Het gaat beginnen..

De boeken zijn binnen...

O, als je me nodig hebt, er is een wachtlijst van 18 maanden.

Goed gedaan jochie

Ik vind ze vreselijk. Ze zijn er in rood, blauw, met kruiwagentjes, bloemetjes en allerlei ander vreselijk geneuzel.

Maar toen kreeg ik deze van mijn collega's.

Eerst dacht ik nog, waar in de tuin kan hij staan zodat hij langzaam maar zeker aan het zicht wordt onttrokken, maar toen ik beter keek vond ik 'm wonderwel prachtig. Olijk neusje, kleurtjes prima. Nou,hij staat met zijn rug in het zonnetje maar wel ... binnen.

Peurs

Als je van een lieve Smitsky haar klapdoos krijgt en je hoeft er alleen nog maar een muis bij te kopen dan is dat mooi meegenomen.
Alleen dom van me dat ik Kiddie de kleur liet uitkiezen.

Want het ding is nu niet alleen duurder dan de rest maar ook........

Lekker langzaam

Ik ben , na de hectiek van dit weekend, lekker aan het relaxen de laatste paar dagen. Ik kon zomaar nog een paar herfstvakantiedagen vrij en ik geniet er enorm van.

Kiddie mocht van ons een paar ochtenden naar de manege en extra rijden. Ikzelf stond gisteren aan de zijlijn te blauwbekken en foto's te schieten en toen vroeg iemand me waarom ik niet meedeed.

Ja, waarom eigenlijk niet.

Zodoende hebben Moeder en Dochter vandaag voor het eerst in hun leven samen paardgereden.

Mijn paard was niet zo happig ( of juist wel) op de pony ( een andere dan gisteren, want die wilde maar niet in galop) van Kiddie dus er was wat strijd, en nee ik ben er niet afgedonderd. Maar uiteindelijk stonden we na 1,5 uur rijden weer netjes naast ons rijdier. Al met al met poetsen voor- en achteraf ben je dan toch weer zo'n 3 uur van huis geweest.

Ik moet zeggen dat ik bang ben dat ik het thuiszitten straks niet zo erg ga vinden als ik dacht!

Fijn

Gisteren was het weer zover. Ons jaarlijkse vieren van het weer een jaartje ouder worden.

We hadden lekker veel aanloop en een boel meekaners (22 incl. onszelf). De hele dag gonsde het huis van de stemmen. Mijn dag is dan helemaal geslaagd. En dat ik de hele dag in de keuken sta met mijn lieve Kiddie als rechterhand, is niet belangrijk, als de mensen waarom ik geef het naar hun zin hebben dan is mij alles goed. We zijn enorm verwend. Van alles werd ons toegestopt, een spannend "bakei" , leuke buitenplantjes, bloemen, pompoenvaas, een uitgebreid en naar ik nu al uit ervaring weet heerlijk verwenpakket, whiskey, Fries suikerbrood (jamsel, jamsel), Jamie Oliver Kruidenpotjes, wijn, clotted cream (yes!), geld, bonbons (oepsie), eggtimer, bloembollen, kaas, monatoetjes ( leg ik nog wel eens uit),brunabon en geld ( Mutti moet dat niet meer doen!).

Om iets na 02:00 lagen we in bed. De keuken en woonkamer zien er ontploft uit, de vaatwasser

draait overuren, maar wij zijn gelukkige mensen.

Hieperdepiep

Er is er een jarig HOERA HOERA, dat kun je wel zien dat ben IK.

Al weer 34. Het is toch wat!

Ben weer enorm verwend door mijn gezinnetje en collega's.

Bedankt.

Voorbij

Ze werd jaren geleden door mijn vader geïntroduceerd in de familie. Hij zorgde een beetje voor haar , het oude mensje, en volgens mij zij ook wel een beetje voor hem. Ze hadden elkaar ontmoet toen mijn vader als taxichauffeur in Drenthe haar samen met haar man heen en weer bracht naar het grote ziekenhuis vanwege zijn behandeling bij longkanker. Toen haar man overleed was mijn vader er voor haar. Ze had immers niemand meer. Ze kwam regelmatig mee naar verjaardagen van de familie. En toen Daddy dichter bij ons, de kinderen, wilde wonen besloot ze om ook deze kant op te verhuizen naar een nabijgelegen bejaardentehuis.
Vier jaar geleden overleed Daddy plotseling. Schone zus nam het stokje van hem over en zorgde goed voor haar. Mijn geduldige, zachtaardige Schone Zus was als de nooit gekregen dochter.
Vandaag gaf Schone Zus een mooie, liefdevolle speech en menigeen was geroerd.
En ondanks de kleine opkomst was daardoor de dienst er toch een met veel warmte.
Ze zou trots zijn geweest op haar "dochter".

Proef

Vanmorgen weer fris en fruitig proberen te zijn (wat NIET is gelukt) om met dochterlief naar de manege te vertrekken. Ze hoeft pas om een uur of 1 een proef te rijden, maar ja ze wil natuurlijk graag de pony opleuken alvorens het strijdtoneel te betreden.

En wat betekend dat dan? Jawel dat moeders de HELE dag onder de pannen is.

Je begint al vroeg met , proberen, een vlecht te maken in Kiddies haar. Ben niet goed in blijvend resultaat zoals later blijkt. Heeft ze helemaal voor niets de hele buurt wakker gejammert toen ik haar lokken borstelde. De piepert.

Dan kleding aan. Een WITTE broek! Jasje, schoenen, chaps ( nieuwe, die nog wel zwart zijn) en daaroverheen een trui en joggingbroek, want je moet de goden niet verzoeken. Wit is heel snel zwart natuurlijk.

Na een tijdje komt het moment supreme eraan en zijn mijn vriendin en Manlief ook gearriveerd om haar actie te kunnen aanschouwen. Dochterlief deed het prima en heeft er weer een rozet bij.

Volgende keer zal ik toch maar eerst even met haar oefenen, dan komt er theorie bij.

Helaas vind Kiddie nu dat ik OOK deze proefjes moet gaan doen.

Tss, dacht het nie....

Boekeloooooooo

Vandaag zijn we zomaar naar Boekelo geweest. Je denkt natuurlijk, what the f... is daar nu te beleven.

Nou daar is de Militairy. Dit evenement heeft mij in mijn jonge jaren de haren in de nek doen rijzen alleen al als de naam werd uitgesproken. Dierenbeulen zijn het die de paarden over het randje brengen van hun kunnen en als er een ruiter onder het paard terecht komt? Lekker Puh!

Zo dacht ik er toen over. Nu zijn ze bij de organisatie ook niet gek en hebben ze de Cross Country van vroeger afgeschaft. Dit melden ze ook in hun leaflets. Verstandig, nu wil ik wel komen kijken.

Vanmorgen mochten we vroeg op pad met het gezinnetje, want het spektakel kost wel wat dus als rechtgeaarde Kaaskop moet je er zolang mogelijk lopen natuurlijk.

Aldaar aangekomen waren we erg tevreden over de organisatie, behalve dat het jammer is als je via internet boekt , je krijgt dan geen plattegrond via het scherm in de schoot geworpen ( lukt mij tenminste nog steeds niet).Dat ze je niet bij de ingang alsnog zo'n velletje geven is dus balen als je iemand zoekt. Want het vinden van de te ontmoeten vriendin ( haar vriend was er aan het netwerken met zijn bedrijf) viel vies tegen. Uiteindelijk, 4 sms-jes en een telefoontje later, hadden we haar gevonden en mochten we meegenieten in een tent van de drankjes, krentenwegge en later een stamppottenbuffet. Heel tof dat we daarin mee mochten delen. De gekochte muntjes konden we daardoor weer ongebruikt inleveren.

Manlief had de camera geconfisqueerd en ik kon lijdzaam toezien hoe hij mooie plaatjes schoot. Maar beter dat dan dat hij zich verveeld omdat de dames van het gezin zijn geïnfecteerd met het Paardenvirus. Dus wat kan een slimme vrouw dan het beste doen? Jawel, ik liet hem maar begaan.

Ik heb hem gezegd dat ik voor mijn oprotpremie in ieder geval een nieuwe camera wil, kan hij deze, terug, krijgen.

Uiteindelijk waren we bekaf door het door de modder lopen en zijn we moe, voldaan en smerig huiswaarts gekeerd.

Kasgenoten

Vandaag met kiddie op pad voor een paar leuke presentjes voor Hubbie.

Woensdag aanstaande is hij, gelukkig, wederom jarig.

Aangezien een lieve collega mijn zaterdagdienst had overgenomen kon ik met Dochterlief lekker de tijd nemen, dacht ik, en we ontbeten daarom bij BB in de "stad". Maar uiteindelijk begon de tijd te dringen (ik moest om 14:00 in Zwolle zijn voor ons uitje met de oude club van de kas).

Daarom. na het zoeken en kopen van menig smaakvol ( dat kan toch niet anders) kadootje, kon ik alles in de kofferbak laten (uit zicht van Manlief) en als een scheet op schaatsen racen naar de date. Natuurlijk moest er nog even getankt worden ( de auto dan) en kwam ik om 14:05 aan.

Toen allen waren gearriveerd zijn we begonnen aan een 3 uur durende stadswandeling.Het was vandaag wel wat winderig, vochtig en koel, maar dat mocht de pret niet drukken. Erg moe werden we er overigens niet van want de alleraardigste gids bleef regelmatig stilstaan om veel, heel veel, te vertellen. En dat deed hij wel leuk, maar er is zoveel te zien in Zwolle dus na een subtiele hint van een van ons kwam de vaart er een beetje in en liet hij ons groepje o.a. binnen in de Schepenenzaal en de Sassenpoort. Zwolle is echt mooi, maar we hebben maar een fractie gezien. Echt de moeite waard om nogmaals een stadswandeling te doen, wellicht met een papieren gids.

Na deze noeste arbeid mochten we aanvallen op het overheerlijke eten van "La Stalla", alwaar ze echt ontzettende lekkere pizza's bakken.

Na dit veel te overdadige maal kwamen mijn darmpjes natuurlijk in opstand, maar ik heb veilig mijn huisje weer bereikt. Het is beter om ons kleinste kamertje een paar uurtjes niet te bezoeken.

Rule Brittania....

Manlief had nog maar 2 dagen vrij te besteden. Smitsky kon de Bokkezaterdag niet oppassen, maar het is toch gelukt! Met dank aan mijn lieve Schone Zus, die ook wel een nachtje of 2 Kiddie wilde huisvesten.
We gaan samen voor het eerst sinds 8 jaar weer eens met z'n tweetjes op reis.
Naar good old Londen.

Heb er nu al zin in.

En?

Komt een auto me tegemoet, deze probeert eerst 3 auto's in te halen om voorbij een tractor te komen.
Ik moet vol in de remmen om een kopstoot te voorkomen, maar ik blik of bloos niet. Heb daarna zelfs geen hart in de keel kloppen.

Vinden jullie me nu niet een koelbloedig wijf?