Boekeloooooooo

Vandaag zijn we zomaar naar Boekelo geweest. Je denkt natuurlijk, what the f... is daar nu te beleven.

Nou daar is de Militairy. Dit evenement heeft mij in mijn jonge jaren de haren in de nek doen rijzen alleen al als de naam werd uitgesproken. Dierenbeulen zijn het die de paarden over het randje brengen van hun kunnen en als er een ruiter onder het paard terecht komt? Lekker Puh!

Zo dacht ik er toen over. Nu zijn ze bij de organisatie ook niet gek en hebben ze de Cross Country van vroeger afgeschaft. Dit melden ze ook in hun leaflets. Verstandig, nu wil ik wel komen kijken.

Vanmorgen mochten we vroeg op pad met het gezinnetje, want het spektakel kost wel wat dus als rechtgeaarde Kaaskop moet je er zolang mogelijk lopen natuurlijk.

Aldaar aangekomen waren we erg tevreden over de organisatie, behalve dat het jammer is als je via internet boekt , je krijgt dan geen plattegrond via het scherm in de schoot geworpen ( lukt mij tenminste nog steeds niet).Dat ze je niet bij de ingang alsnog zo'n velletje geven is dus balen als je iemand zoekt. Want het vinden van de te ontmoeten vriendin ( haar vriend was er aan het netwerken met zijn bedrijf) viel vies tegen. Uiteindelijk, 4 sms-jes en een telefoontje later, hadden we haar gevonden en mochten we meegenieten in een tent van de drankjes, krentenwegge en later een stamppottenbuffet. Heel tof dat we daarin mee mochten delen. De gekochte muntjes konden we daardoor weer ongebruikt inleveren.

Manlief had de camera geconfisqueerd en ik kon lijdzaam toezien hoe hij mooie plaatjes schoot. Maar beter dat dan dat hij zich verveeld omdat de dames van het gezin zijn geïnfecteerd met het Paardenvirus. Dus wat kan een slimme vrouw dan het beste doen? Jawel, ik liet hem maar begaan.

Ik heb hem gezegd dat ik voor mijn oprotpremie in ieder geval een nieuwe camera wil, kan hij deze, terug, krijgen.

Uiteindelijk waren we bekaf door het door de modder lopen en zijn we moe, voldaan en smerig huiswaarts gekeerd.