zaterdag 18 juli 2009

Eindelijk

Maandag gebeld, ja woensdag komen we langs. Woensdag het op een gegeven moment opgegeven , maar weer eens bellen. Donderdag spontaan eerder thuis en werd ik meteen door Hubbie op huisarrest gezet, want de mannen hebben beloofd te komen. Lauw loene, dus niet.

Tja waar gaat dit verhaal nu heen. Je zit toch al op je vakantieadres zou je denken!
Klopt, maar omdat de man vrijdag uiteindelijk WEL langskwam moest Hubbie nog spontaan het dak op om de oorzaak van onze lekkage te gaan uitschakelen.
Uiteindelijk pas om 20:30 vertrokken richting de Sunseekers in La Douce France.
Bij Antwerpen rond middernacht een camperplek opgezocht en de volgende ochtend om 9 uur de reis vervolgd.
Heerlijk doucement gereisd en toen kwamen we uiteindelijk om 15:30 aan in Regnevelle. De Sanibroyeur is alweer goed uitgetest. Ben hier thuis.

De vakantie is nu ECHT begonnen en nu nog Smitsky hier zien te krijgen. Het is de reis dubbel en dwars waard.

donderdag 16 juli 2009

Bijna

Morgen is het zover. Vandaag heb ik alvast een voorproefje genomen en ben ik al om half 2 richting huis gegaan. Kattevoer gehaald. En nieuwe bandjes voor de Poezenbende.
Spulletjes in ons snikhete 2de huisje gedaan en nog even met de stofzuiger en zwabber het huis doorgesjeesd. Nou het luie zweet is er nu wel uit zullen we maar zeggen.
Daarna snel de bestelling van Sunseeker in huis gehaald ( geen foto want een tweetal exemplaren kunnen het daglicht niet verdragen) en van daar uit naar het Ponykamp van dochterlief om te BBQ-en. Deze Bonte Avond was heel leuk en natuurlijk was dochterlief weer een donderwolk toen we weg moesten om 21:30.
Morgen nog een taxirit richting manege, de laatste verse dingen halen, Mutti en Smitsky gedag zeggen( en even bijkletsen) en dan snel naar huis voor de laatste dingetjes en dan kunnen we na het avondeten ervantussen!

Jippie! VAKANTIE.

To the movies

Gisteren hebben we nr 6 in de originele versie bekeken. Dochterlief van bijna 9 mocht mee. Ik had voor de zekerheid nog geïnformeerd of het een probleem was aangezien de film gerated was op 12 jaar en ouder.
Ik had Kiddie vantevoren goed geïnstrueerd. "Je gaat niet gillen of janken, want dan zet ik je eruit". Ik had echter moeten zeggen dat nageltjes in je arm zetten ook niet mocht. Auw.
Maar we hebben de film helemaal gezien, met uitzondering van die 5 minuten die we nodig hadden om heen en weer te rennen van de WC ( doet dochterlief anders nooit hoor!).
Na nog even met elkaar een terrasje te hebben gepakt ( hubbie en een vriendin waren ook mee) gingen we behoorlijk laat richting mandje.
In de auto moest ik natuurlijk heel veel uitleggen. Maar als je weet dat ik als bibliofiel nog geen enkel boek hiervan heb gelezen snap je vast wel dat ik heel veel antwoorden schuldig moest blijven. Dan maar wachten op nr.7. Want om nu eerst al de boeken te gaan lezen.

zondag 12 juli 2009

Boring

Vroeger gebruikte ik de zomervakantie om veel, heel veel te lezen. Als we mazzel hadden met het weer ( en dat hadden we vroeger volgens mij altijd) en mijn moeder een paar gulden kon missen ( en dat was niet altijd) gingen we naar het zwembad. Ook liepen wij (buurvriendinnetje en ik) over de landerijen, deden handstand in de druk groeiende goudgele tarwe. Die na zo'n wals natuurlijk NOOIT meer hetzelfde was en wellicht niet meer als oogst kon worden binnengehaald. Daar stonden wij, als echte kinderen, natuurlijk helegaar niet bij stil.












Het nog overeindstaande restant werd op een gegeven moment van de akkers gehaald en ik herinner me nog de heerlijke zomergeur van afgesneden aren en in de schuur de berg tarwe gebruiken als glijbaan. En laten we niet vergeten wat voor mooie "huisjes"we in de singel van de boerderij maakten.
Maar er staat me ook wel bij dat ik me aan het einde van die 6 weken begon te vervelen.







Wij gingen toen niet met het gezin 3 weken op vakantie ( geen geld)dus ik kan me daar wel wat bij voorstellen.
Echter tegenwoordig gaan de meeste kinderen wel een paar weken op vakantie, en soms (bij opgesplitst ouderschap) zelfs 2 keer.
Buiten het lezen van een (strip)boek heb je nu ook de Nintendo DS, de hele godganse dag TV en anders is Internet wel gewillig als het weer niet toelaat dat je buiten de buurt afstruint.

Maar om nu al na 1 week te zeggen dat je je verveeld! Terwijl al onze hulptroepen haar een week hebben beziggehouden. Excuse me!!!

Gelukkig mag ze maandag beginnen met een weekje ponykamp, kijken of ze dan nog het lef heeft zich te vervelen.

donderdag 9 juli 2009

Het zwarte gat

Dinsdag heb ik bij PZ aangedrongen dat ik voor mijn vakantie mijn zgn. aanzegginggesprek wil hebben. Nou daar hebben ze gehoor aan gegeven dus vanmiddag was het moment supréme.
Iedereen is het met me eens dat ik altijd van veel waarde ben geweest ( mag ook wel als je nagaat hoe hard ik altijd heb gelopen voor mijn baas) en dat ik dat ook in de toekomst juist zou kunnen zijn.
Maar helaas, mijn functie is niet meer bestaand dus gaat het volgende in werking:

Mijn laatste werkdag is maandag 30 november 2009.

Dat weet ik dan!

Gelukkig, van hieruit kan ik verder. Informeren wanneer ik recht heb op WW (opzegtermijn???), wanneer kan ik de opleiding van mijn keuze beginnen, etc.etc.etc.

Je snapt het al. Ik ga voor safe. Nu kan ik nog een bedrag mee krijgen.
Als ik het rek dan moet ik maar afwachten wat mij ten deel valt.
Ik ben ook best wel droevig, want het voelt alsof ik word uitgespuugd.
Al deze gevoelens moeten nog een plekje krijgen. Maar volgend jaar om deze tijd hoop ik naar waarheid te kunnen zeggen: ik wilde dat ik het eerder had gedaan.

woensdag 8 juli 2009

Vremde

Gisteren moest ik een dagje helpen op een ander kantoor. In dit geval op URK.
Ik weet het ik heb in het verleden meermaals mijn ongenoegen geuit over bepaalde karakteristieke gedragingen van dit volkje aan het water. Maar ik moet na gisteren dit toch behoorlijk nuanceren. Als VREMDE is het altijd slikken als je zo'n hecht dorp als URK betreed.
En al helemaal als je op een Bankkantoor moet werken waar klant en personeel elkaar allemaal kent. Al is het via, via, via, via, via .....

Maar ik heb heerlijk gewerkt.
Tuurlijk ik heb een boel dingen niet kunnen doen die ik normaliter op mijn eigen stek wel had kunnen oppakken, maar ik heb alles op me af laten komen en er een heel warm gevoel aan overgehouden. Het leek weer een klein beetje zoals het vroeger was, toen ik nog in de wijk Assendorp werkte.

Bedankt, mensen!

zondag 5 juli 2009

All Covered

Laatst kwamen ze met een krat vol glaswerk. Sunseeker en Moat hebben veel, heel veel kersenjam moeten eten om deze hoeveelheid van perfecte jampotjes voor mij te regelen.



















En dit was nog niet alles. Sunseeker is een echte doener en houdt van handwerken.
En aangezien ze in Espana niets hebben aan 20 wintertuien en 50 paar wanten heeft ze voor mij iets gemaakt.
Ze heeft "jampotcovers" gemaakt. Jawel perfect passend op bijgeleverde jampotjes.

Wie zegt dat een goede buur beter is dan een verre vriend zit er heel ver naast.
Daarom is het eerste exemplaar dat ik kan vullen met mijn eigengemaakte KERSENJAM natuurlijk voor hen.

zaterdag 4 juli 2009

Holiday

Dochterlief heeft vandaag haar eerste vakantiedag.
Dat wij nog 2 weken moeten werken mag de pret niet drukken. Zo kwam ik vanmorgen pas om half 11 uit bed! Ik heb heerlijk een paar uurtjes liggen dommelen. Daarna op ons gemakje naar Mutti en Smitsky. Even gezellig bijpraten. Bewonderend gekeken naar 2 hardwerkende mannen. Eentje bij Mutti in de tuin, de ander bij Smitsky. Toen was het tijd om naar Kampen te gaan voor de film.

Ontzettend fijne stoelen, eindelijk eens geen halfdood achterwerk tegen de tijd dat het pauze is.






















Hubbie kwam met het spontane idee om na de film te gaan wokken.
Heerlijk natuurlijk, dit keer bewust niet teveel gegeten ( ik kan nu uit ervaring zeggen dat kikkerbilletjes NIET lekker zijn) en de vriendelijke afrekendame zei verbaasd: nu al klaar! Heerlijk nagenieten aan de IJssel onder het genot van een soundcheckend bandje ( met een favo nummer van Hubbie zodat hij kippenvel ontwikkelde) en een koele bries van het water.




Daar kwamen we meteen op de gedachte dat we morgen wel eens een tochtje konden maken op de IJssel. Ja ook bij ons voelt het alsof het al vakantie is.

Complete Camper Ergernis

Ik moet toch even klagen over het plaatselijke caravanbedrijf.
In het verleden hebben we al een akkefietje met ze gehad, maar daar zal ik het nu niet over hebben. Halverwege de maand mei hebben wij gevraagd of ze een bakje voor in de koelkast van de camper konden bestellen. Bijna 2 maanden en 3 foute bakjes later hebben we het maar opgegeven en ons geld teruggevraagd. Ondertussen wachten we nog steeds op een bericht inzake onze hagelschade van 26 mei. De verzekering zegt eerst dat ze wachten op het rapport van het bedrijf, het bedrijf zegt NIETS. Dan geeft de verzekering aan dat het bedrijf nu contact met ons gaat opnemen, het bedrijf doet NIETS. In deze tijd van economische teruggang verwacht je toch een wat enthousiastere houding als er klandizie om de hoek komt kijken.
Ga je bij de eigenaar te rade dan verwijst hij door naar een medewerker die er maandag is. De eigenaar vraagt onze naam niet eens meer, we zijn "berucht".
Toegegeven, als ze eenmaal iets maken, dan doen ze het tot nu toe wel goed, maar voor ze iets doen..... We gaan maar eens regelen dat we het schaderapport krijgen zodat we naar een bedrijf kunnen gaan dat wel weet wat service betekend. Al moeten we er 50 km voor rijden!
Want wij vinden dit gewoonweg een KUTbedrijf.

woensdag 1 juli 2009

Het begin is er


Alvast weer wat zwijmelboekjes gescoord. Ik weet het , het is eigenlijk pulp, maar geloof me ik lees ook "meer geaccepteerde" lectuur en soms zelfs literatuur. Niet omdat het er op staat, want dat iemand heeft besloten dat het literatuur is en geen lectuur is nog geen garantie voor een onderhoudend boek. Ik erger me sowieso aan dat elitaire gedrag van enkele literaire schrijvers.
Maar laten we daar maar niet over uitwijden. Ik heb voor het ongecompliceerd lezen gekozen voor de Historische "Bouquet" reeks. En als ik ze uit heb ( 1 per avond kan best) dan geef ik ze door aan onze Sunseeker. Want ook zij geniet van Robuuste Schotten en Koppige Bruiden. Ja daar schamen we ons echt niet voor!