maandag 26 mei 2008

Vroeger

Zoals wellicht bekend zijn de kinders bezig met een mooi verjaarskado voor mutti. Ze wordt tenslotte al 75 jaar. Omdat ik al jaren bij tijd en wijle haar het hemd van het lijf vraag over de voorouders en ook regelmatig de oude, vaak door mij of Smitsky roodbestifte foto's wil zien heb ik sneaky haar hele doos met foto's mee kunnen nemen.

En ik dacht ze staat er niet bij stil dat er wat gaande zou kunnen zijn.

Nou fout gedacht, want ze vroeg Smitsky wat ik toch met die oude foto's aan het doen ben. Smitsky kon (bijna) haar mond niet houden.

Zo sneupend door de foto's kom je o.a. een smakelijk hapje in militair tenue tegen, ahum is mijn opa! Als ik goed kijk zie ik mijn broer er in terug. Dan kom ik een trouwfoto tegen van mijn ouders. Toch wel weer mooi om te aanschouwen.

zaterdag 24 mei 2008

Zucht

Vandaag lag er een verrassing in de bus.

Een brief van een bekende kredietmaatschappij. Daarin stond het volgende:

Allereerst willen wij u condoleren met het overlijden van uw naaste familielid.

Okee begint netjes, maar dan.....

Wij zijn genoodzaakt de erven aansprakelijk te stellen....

Zucht, wat een irritante lui. In 2006 heb ik de benodigde bescheiden ingestuurd zoals een beneficiaire verklaring en een boedelbeschrijving. In februari 2007 geven ze aan dat ze proberen hun verzekering aan te spreken maar dat er dan accoord moet worden gegeven om de medische gegevens vrij te geven. Prima als het helpt. Ons niet meer want we krijgen hem er niet mee terug.
Zaak afgehandeld! Maar dan ken je de grote geldverstrekkers nog niet. Als wolven proberen ze alsnog ons te laten opdraaien voor het openstaande bedrag.
Gelukkig zijn wij op de hoogte van hoe het werkt bij een overlijden (tja helaas wel) dus met een telefoontje ontving ik vele excuses en komt er een bevestiging per post dat alles afgehandeld is.

Weet je, het doet toch pijn. Al is het 2,5 jaar geleden.

vrijdag 23 mei 2008

Vrijdagavond

Het is vrijdagavond en een "drukke"zaterdag voor de boeg. Kind zwemmen, boodschappen doen, naar een verjaardag en dan bezoek om te kaarten in de avond. Helemaal leuk, maar om toch ook nog het huis een beetje aan kant te hebben probeer je wat praktisch te denken.
Aangezien hubbie de vrijdagavond deels op "werkbezoek" is leek het mij wel een goed plan om met kiddie de boodschappen in huis te halen. Ik moest toch eerder vrij nemen anders kon hubbie niet weg dus mooi moment voor de weekboodschappen.
Kiddie struinde de winkel door en keek naar de Disneyfilm en probeerde, zoals een echt kind betaamt, regelmatig iets lekkers in de kar te krijgen.
Dit, zoals het een ouder betaamt, met wisselend succes. Ze heeft me heel goed geholpen met inpakken. Ja ach dat de tomaten niet onder maar bovenop moeten dat snapt ze al wel.

Thuisgekomen mag moeders de hele lading weer opruimen en gaat kiddie lekker buitenspelen. Dit keer met de hond van de buren. Ze is heel verstandig en weet dat ze voorzichtig moet zijn, maar ja een ongeluk zit in een klein hoekje.
En ja hoor: volkomen overstuur en de buren helemaal geschrokken en vol medeleven want ze is gebeten. Het hondje wilde heel erg graag de bal en gefixeerd als ze zijn... vul maar in.

Nou snel de huisartsenpost gebeld en onderwijl kwam hubbie alweer thuis en konden we samen gaan. Zit je daar met je goede voornemens, de nog niet geheel opgeruimde boodschappen en een verdrietig , zichzelf de schuldgevend kind te wachten. Met instructies en antibiotica weer thuis aangekomen.

Maar gelukkig kan ik de verloren tijd, qua huishouden, weer inhalen morgen.
Ze mag nl niet naar zwemles.

Nou dat is jammer!

Bbbbbloot!





Daar gingen we dan, lekker vroeg op pad voor ons zussenuitje. Mijn allerliefste zus trakteerde mij op een hele dag vertroetelen.

Wie had dat gedacht, dat ik zomaar mee zou doen aan de blote billen parade.




Lachen zeg in zo'n stoomcabine, weet je wel wat voor geluid je billen kunnen produceren op zo'n nat stenen bankje.

En gaaf om te merken dat je in het zwembad glansrijk door de potloodproef heen komt. Er kan zelfs een vol etui onder en dan blijft het nog niet hangen.

En dan die kruidenbuiltjes, nou ik doe ze meestal in de soep maar tamponeer daar niet mijn gezichtshuid mee.

En dan ook nog een jetstream of 10 recht in je bilnaad of die andere opening en het geluk is compleet.

Nee je denkt vast, dat vind ze niet tof.



Nou zal ik je eens wat zeggen:




ik vond het GE- WEL-DIG.

woensdag 21 mei 2008

(In) visible

Ik heb al eens verteld dat ik de neiging heb om mezelf tijdens het winkelen onzichtbaar te maken. Ik weet het, met mijn lijf is dat welhaast een onmogelijke taak, maar ik doe mijn best om snel de winkels door te stiefelen. Als ik alleen ben dan!

Echter valt het me de laatste tijd op dat ik weer continu mensen om me heen naar me zie knikken alsof ik ze al jaren ken. De lucht hangt weer vol met hoi, hohoooooooooooooi!.
Mensen die ik ECHT niet ken kennen mij wel. Kijk als ik nu shop in de plaats waar ik werk, ja dan kan je er op wachten, maar dat is niet het geval. Vandaag was het echt weer bal. Echt iedereen, van een caissière die naar mij lachen omdat ik blijkbaar haar gevoel begrijp over die muts van een klant voor mij, tot wildvreemden die me in de ogen kijken en breed en vriendelijk lachend hallo zeggen. Kindlief vraagt allang niet meer wie dat is, ze gelooft het allemaal wel.


En aangezien ik vandaag niet de winkelstraat afliep met een rol toiletpapier achter me aan denk ik dat ik het maar positief bekijk.


Ben misschien wel een toegankelijk mens.

Huiveren

Krijg een emailtje van mijn liefste zus met als kop "lees en huiver".

Want morgen ga ik het eindelijk weer eens doen. Een dagje uit met zuslief. Dat is altijd goed, ik vraag me telkens weer af waarom we het niet vaker doen. Vorig jaar zouden we een paar dagen naar Berlijn, wel met kiddie erbij maar dat is ook een meid dus dat kan, maar een zekere gozerd gooide roet in het eten. Gelukkig heb ik een goede reisverzekering ( bij mijn baas!) dus was er niets aan het handje. We zouden het dit jaar compenseren. Prima!

In januari zijn we nog gezellig naar Soestdijk geweest, maar het andere plan stond al vóór Berlijn in de wachtkamer: een dagje relaxen in een beautycentrum. Je hebt het al eerder kunnen lezen: ze heeft me zover dat ik mee ga.

Ik dacht lekker een paar uurtjes relaxen en klaar. Nou mooi niet zuslief heeft een compleet dagprogramma geregeld. En ik moet zeggen dat ik er retezin in heb.



Wie had dat gedacht!



Enne ik neem de kleine camara mee, kunnen jullie later ook lachen!

zondag 18 mei 2008

Appeltje!

Al is het niet zonovergoten, het is een prima dag om de tuin in te gaan en te kijken naar de door hubbie gecomponeerde waterplas en het rondzoemende en zwemmende leven erin en er omheen.
Ik mag best even relaxen, toch?

Nou het is een hele belevenis, nooit gedacht dat ik meteen in de filmset van Jurassic Park IX zou belanden!




Die salamanders lijken wel dino's en die wespen tegenwoordig mogen ook wel eens op dieet.

Ongelofelijk!





En kijk eens hoe mijn

verjaardagskadootjes van vorig jaar het doen:





Zwemmen ( in het geld)

Dochterlief zit op zwemles. Een zeer nuttig onderdeel van de opvoeding. Maar helaas ook tenenkrommend.Niet om haar prestaties, want het kind doet enorm haar best en het gaat ook allemaal goed. Echter het voelt niet zo lekker aan en daarmee bedoel ik het hele gebeuren in ons plaatselijke zwembad. Al eerder mopperde ik over het zaterdaggebeuren bij dit zwembad. Volgens de badmeester kon ze bijna een groep verder toen we veranderden van 2 x per week naar 1 x op de zaterdag.

Op de zaterdag wisselden de juffen en meesters zo vaak dat ik me afvroeg of het hele bestand van Randstad op de oproeplijst stond en pas na klagen mocht kiddie een groep verder. Dat was dus wel pas na 9 weken!!!!! Nu waren we weer een aantal weken verder en werden de lesgevende koppen beperkt tot 3. Al een hele verbetering. Maar gebrek aan persoonlijke aandacht heeft ervoor gezorgd dat ze nog steeds niet mag afzwemmen.

Okee dan maar weer oefenen op zondag. En jawel ze kan prima zwemmen in het diepe, zonder bandjes. Vreemd dat zulke professionals dat niet zien. Toch maar even weer druk op de ketel zetten komende zwemles.

Maar goed afzwemmen kan niet meer voor de zomervakantie want dat is al over 2 weken. Dan nog een maand zwemmen (lees: geld innen van deze prima melkkoe) en de zomervakantie is er. Mogen we in augustus weer opnieuw beginnen.

Ik word er moedeloos van. Een ander zwembad is geen optie (1 jaar) en persoonlijk les ook niet (wachttijd 2 jaar).

En als we nu de enige waren met zo'n verhaal. Nee het zwembad ligt er vol mee!

donderdag 15 mei 2008

Hasta la pasta

Je zal maar T+J zijn en vandaag je huwelijksdag vieren in Espana.


Lieverds van deze plek af: nog vele jaren samen en we nemen er vanavond een op jullie gezondheid en welzijn.

Hubbie wat sterkers dan ik natuurlijk!

woensdag 14 mei 2008

L'eau

Een anderhalve week geleden verklaarde hubbie de vijver voor opgegeven.

Een onbekende had er een tegel ingekwakt en nu was het ding lek.

Ik weet hoe leuk hij beekjes en stroompjes vind dus er was al heel wat over gepraat en gedacht hoe we e.e.a. zouden gaan aanpassen. Ik vind bijna alles best, want hij doet bijna al het tuinwerk, als hij eraan toekomt met al die weekendjes weg, dus ik heb niet echt recht van spreken. Maar verbazing alom, hij zegt dat er geen nieuwe komt!

Okee, weet je het wel zeker, manlief?

Ja heel zeker.

Waarom verbaast het me dan niet dat er toch een vijver is verrezen in het midden van de tuin.


De reden? Hij vond het zo sneu voor al die kikkers en salamandertjes.

Driekwart eeuw

Mutti wordt dit jaar, hopen we, 75 jaar.

Dit wilde ze graag met de kids en aanhang vieren. Maar dan moest zij het betalen. Nou ik weet wel beter dan tegen haar in te gaan, debacles genoeg in het verleden om er zeker van te zijn dat je de strijd beter niet kan aangaan met haar. Dus okee, ze mag het betalen. Maar ze wilde wel hulp bij het organiseren. Nu is het natuurlijk peanuts om dingen te reserveren als je maar weet WAT je gaat doen. Dat was snel bekeken, alleen hoe zorg je ervoor dat op 2 augustus IEDEREEN in het land is en de mogelijkheid heeft om te komen!
Dus vroeg in het jaar al meerdere verzoekjes en reminders gestuurd naar de familie en jawel het is gelukt!
Och en als je ziet hoe blij ze is met dit dagje in het verschiet.
Maar goed als je dan niet mag meebetalen dan verzin je wat anders, toch?
Dus de dames hebben wat gebrainstormt en we gaan een mooi digitaal album maken van allemaal oude foto's en een stamboom van de vrouwelijke voorouders.
En weet je dat is dus verslavend!
Momenteel verga ik van de pijn in de schouders omdat ik niet weg kan komen van de compu.
Zo boeiend om te weten wie je voorouders zijn. Maar ach voor het goede doel moet je wat over hebben.

Moederdag

Het is een dag die natuurlijk door de commercie schaamteloos wordt uitgebuit, maar als ik eerlijk ben vind ik het toch een fijne dag. Vooral nu er voor ons gezinnetje nog maar 1 op deze aardkloot rondloopt is het belangrijk om de dag in ere te houden. Okee ze vind het niet erg als je niet komt, zegt ze, maar dit keer zijn we toch maar weer zo verstandig geweest om een campertripje niet voorrang te geven aan dit evenement.
Want reken maar dat ik haar eer. Ze is in mijn ogen de allerbeste. Tuurlijk ze is af en toe om achter het behang te plakken. Maar vaker is ze gewoon zoals het volgens de boekjes moet zijn: een echte! En dat is ze ook voor hubbie, je zou bijna denken dat ze zijn moeder is en niet de mijne.
Ze is al helemaal gelukkig als ze ons allen regelmatig kan zien. Op de dag zelf loopt ze als een ADHD tje rond maar dat zijn we al gewend. Ze zou zelfs nog binnen gaan zitten terwijl wij buiten zijn, maar ze is oprecht blij dat we er zijn.

En wij zijn dat ook. We hebben haar gelukkig nog en dat houden we hopelijk nog een groot aantal jaren zo.

Zelf ben ik het nu ook en ik kreeg veel moois en het mooiste is het koppie van kiddie als ze het zelfgemaakte aquarium geeft. Het is toch een dag om eens goed bij al je geluk stil te staan.



Dus hoezo commercieel, het is maar hoe je het zelf invult!

zondag 11 mei 2008

Blazerd

We hebben met de collega's recent een traditie gestart.

Eens in de zoveel tijd eten we bij een collega thuis. Het diner is altijd in een thema, door de gastvrouw bedacht, en iedereen krijgt van de organisatrice een opdracht mee wat we moeten koken.

Na Italie en Engeland was nu Mexico aan de beurt.

Eerst had ik guacomole, maar een andere collega wilde het graag maken dus stortte ik me op de tortilla's. Lekker makkelijk, echter hoe krijg je rauw, gemarineerd kippevlees veilig mee als het buiten 28 graden is en je 35 km verderop moet zijn. We hebben wel van die leuke koelelementen maar volgens mij moet je die niet pas 5 minuten vantevoren in de vriezer douwen dus dat werd niets.

Zo maf met mij, ik ben een echte planner maar als ik niets hoef dan laat ik echt alles maar gaan. Easy men!!!!

Toen bedacht ik: de airco!!! Lekker blazen onder bij de voetjes en het tasje met de bederfelijke waar op de grond voor de stoel.

Slim toch?

Na het geweldige nieuwbouwhuis te hebben bewonderd begonnen we aan het heerlijke eten, waar bonen en knoflook toch wel een hele grote hoofdrol in speelden.
Op de weg terug naar huis, dit keer zonder ongeplande toeristische route, begon ik af en toe al lichtelijk op te stijgen van mijn zetel.

Och arme hubbie al hou ik het vanachteren stil dan is het mijn knoflookmeur wel die hem de das omdoet.

vrijdag 9 mei 2008

Hangoudere?

Ik vind het heerlijk weer, echt waar, maar ik ben geen strandligger.

Maar als kiddie het lief vraagt ga je natuurlijk subiet met haar mee naar het strandje vlakbij. Vriendinnetje mee en lekker genieten. Eerlijk gezegd voor herhaling vatbaar.


Ondanks de drukte genoten van alle mensen om me heen. De moeders met kids waren natuurlijk ver in de meerderheid. Dus helaas op dat vlak voor mij weinig moois te aanschouwen. Al is het natuurlijk niet erg om te zien dat die vrouwen geen van allen een strak lijf meer hebben. Okee heb ik nooit gehad, maar op deze respectabele leeftijd aangekomen heb ik het geluk dat een strak lijf meer uitzondering dan regel is. Is ouder worden toch nog ergens goed voor. De meeste vrouwen krijgen de schrik om het hart naarmate de tijd vordert vanwege rimpeltjes en hangzakken. Aangezien de rimpeltjes sneller komen bij slanke mensen , heb ik toch weer een streepje voor. En dat hangen, tja geen commentaar!


Wondere Winkel Wehkamp

Het is zo makkelijk tegenwoordig. Je hoeft je huis niet meer uit om dingen aan te schaffen. Navigatiesystemen, camera's, computers, cd's, dvd's, schoenen, kleding, noem het maar op alles kun je met een druk op de knop bestellen. Je hebt dan geen last van dat jonge, ongeïnteresseerde spul van tegenwoordig dat in de winkel je moet bijstaan, en met een beetje mazzel heb je het toch de volgende dag in huis. Kun je lekker op je gemakje alles bekijken en aanpassen. Bij de grote W-winkel wil ik nog wel eens kleding bestellen, voor hem en voor haar. Voor kiddie zweer ik bij de dure zaak in E. en voor het goedkopere spul kies ik H & M. En dat kan weer via de compu.

Het enige nadeel is dat als het niet past het terug moet.

Nog vervelender is dat er in het pakje niet zit wat er op de bon staat. Dus ik ga aan de bel. Na menu nummer 8 kies ik voor optie 4, klacht.

Dan verwacht ik dus een zeer klantgericht persoon aan de andere kant van de lijn.

Goedemorgen. Begint wel goed. Ik vertel dat ik een pakje heb ontvangen waarbij de inhoud niet hetzelfde is als de bon aangeeft. Er mist een item. Het antwoord: huh en nu wilt u dat ik ... ze maakte haar zin niet af. Okee zeg ik dat is toch niet zo moeilijk lijkt me. Geef toe ik kwam wel wat sterk uit de hoek. Nee, ik begrijp u wel hoorrrrrr.

Nou je snapt dat dit geen echt prettig gesprek werd. Nee het klopt dat er iets ontbreekt dus er is niets aan de hand zegt ze dan!!!! Maar als ik het pakje terugstuur denkt men dat er iets mist! Nee ik zeg u toch dat het klopt. Wauw, die baalde duidelijk dat ze niet lekker met een cocktail aan de waterkant zat.

Ik heb nog geprobeerd de lucht te klaren, maar ze was zogenaamd niet geïrriteerd.

Okee, gelukkig hebben ze bij de gewone klantenservice wel vriendelijke mensen. Gek toch bij een klachtenafhandeling zouden ze juist de subtiele diplomaten moeten neerzetten.

Maar ach wie ben ik!

woensdag 7 mei 2008

Dozen

Voor volgende week een dozenfeestje geregeld. Ik vind het gewoon af en toe leuk om te doen en die spullen zijn knetterduur, maar ook knettergoed.
Gisteren foldertje gekregen en daar staan enorm leuke dingen in . Je koopneiging wordt wel onderdrukt als je de prijzen er inktzwart naast geprint ziet, maar dan weet je in ieder geval dat je pas koopt als je er goed over na hebt gedacht.
Het is altijd erg moeilijk om voldoende dames zover te krijgen dat ze een paar uurtjes geklets over plastic willen aanhoren, maar daarom bedacht ik dat kokkerellen het beste was. Dat vind toch iedereen wel leuk om te doen. En jawel ik heb al 4 mensen kunnen strikken. Okee een daarvan is mien zustertjen, die heeft geen keus. Hoop wel dat de griep dan over is.
Nu maar hopen dat er nog meer mensen willen komen anders is het wel een karig avondje.
Maar ach hubbie vind het ook altijd wel leuk.

vrijdag 2 mei 2008

Gaap

Wat een genot vanmorgen.


Kijk het is absoluut niet leuk als heel Nederland, hubbie incluis, nog op een oor ligt in zijn/haar bedje in Olanda of op de stretcher in Espana en jij mag weer verrotte vroeg opstaan om op het werk te verschijnen.

Wel fijn is dat je lekker door kunt rijden en je mooi op tijd acte de presence kan geven.

Ook fijn is is het als je het gevoel hebt dat het maandag is, maar het is dan al VRIJDAG!


Jippie het is weer weekend!!!! Enne het wordt heeeeeeeeeeeeeerlijk weer, zeggen ze!

Denken

Als je eens een paar dagen niets hoeft en tijd hebt om na te denken en met elkaar te praten wil er nog wel eens iets de kop op steken wat een jaartje of 10 geleden veel vaker als gespreksonderwerp werd aangesneden.

Nu zijn we beiden op een leeftijd aangekomen dat het belangrijk wordt om alsnog de knoop door te hakken. Waarheen dan? Wat doen? Haalbaar? Wel doen? Actie!

Misschien besluiten we wederom om het niet te doen, maar we moeten nu wel eindelijk eens dieper erover nadenken.

Wat wordt het Gaeilge of Francais?

Kermis

Op koninginnedag eens niet naar de befaamde "kloostermarkt"maar gewoon helemaal niets. Dat was het plan. Want hubbie was niet helemaal fit en lag de klok rond te meuren en daarom ging ik maar een grote wens van kindlief inwilligen: naar de kermis. Ahum, echt een favoriet van mij.

Ja, ja heerlijk zo'n druk plein met allemaal schreeuwende en gokkende mensen. Ja echt mijn ding!

Maar goed, ze had nog nooit echt op een kermis rondgelopen en ergens ingezeten dus ik doe haar graag een plezier.

Gezellig als vrouwen onder elkaar de winkelstraat in. En oeps, wat een meuk lag daar toch op straat,ach ja natuurlijk, de vrijmarkt.
Ja ik geloof dat ik soms echt onder een steen vandaan kom. Tjonge jonge jonge!
Tegen de stroom mensen in naar de kermis getogen.
Gelukkig wilde dochterlief niet in een enge draaimolen of een glazen spookhuis. En de botsautootjes vind ik te link met al dat grote spul daarin bezig.
Maar ballengooien, touwtjetrekken en eendjes vissen wilde ze wel. Altijd prijs.
En ach die Chinese meuk gaat gelukkig snel kapot dus dan maar een luid geluidmakend mobieltje, cameraatje en revolvertje meegenomen. Volgeladen en met een zak overheerlijke oliebollen weer naar huis getogen en manlief uit bed gesleurd om een vette bol te eten.



En nu maar spijt hebben van dit buiten het menu eten!