Tijd

Je kent het vast wel van die dagen dat je denkt: als ik nu niet alles opschrijf vergeet ik de helft te doen. Vind ik overigens niet zo erg. Dat niets doen, maar goed.

Feit blijft dat ik meestal dagen heb dat ik veel te veel moet doen.

Zo ook vandaag: mijn lijstje is met recht een lijst te noemen.

Ochtend: dochter naar school, boodschappen bij Appie (kan gelukkig al heel vroeg),daarna naar bakker, slager, drogist en Blokker en boodschappies thuis brengen.

Ze kunnen zelf nog steeds niet lopen. De lapzwansen.

Daarna snel terug naar 'Oord om dochterlief op te halen van school en even geselli met Mutti en Smitsky te babbelen onder het genot van een boterhammetje.

's Middags een vol programma gepland nl naar de winkelstraat voor

a/ makkelijke schoenen , Crocs

b/ kadootje voor kinderfeestje

c/ kadootje voor nichtje

d/ fotosplitjes

e/ kaart voor vriendin die 40 wordt

f/ lensvloeistof

g/ slager

Met veel moeite de auto geparkeerd en we liepen om 13:55 langs de bios naar de Lange.

Ineens deed ik iets superspontaans (ik schrok er zelf van) en zijn we naar de film gegaan.

Met fristi en popcorn voor Lynn (en mezelf) naar Shrek de derde gekeken.

Daarna pas de hele riedel afgewerkt

a/ mijn maat was er natuurlijk niet in het zwart en moet besteld

b/ nee, Lynn, jij mag niet ook een kadootje uitzoeken

c/ Lekker die snoepjes voor nichtje houdt ze echt van felroze namaakmuizen????

d/ moet nog 336 foto's inplakken

e/ natuurlijk zijn die altijd op, liggen samen met de nrs 50 in een andere winkel

f/ door mijn eerlijkheid 1 € misgelopen, dat zo'n eigenaar zelf niet weet wat zijn spullen kosten!

g/ was ik vanochtend vergeten en ik wil wel lekkere rosbief op mijn bammetjes

Hoezo druk. Tijd maak je. Dat blijkt wel weer, want voorgaande boodschappenlijst is helemaal afgewerkt en ik was alweer om 17:15 thuis.

Maar het huishoudelijke werk is blijven liggen.

Dat is nou jammerrrr.

Splash

Zo fijn dat je af en toe je nageslacht kunt ophalen van school.

Je komt aan tegelijk met een donderende klap onweer. Oei, dat wordt misschien wel een buitje. Hups gauw de Barbieplu mee voor dochterlief.Ach en moeders hoeft er geen, want een beetje regen is geen probleem voor die hard Mum.
Hubbie maar bellen (3x)naar mijn mobiel om te vertellen dat er 3 plu's achterin de kofferbak liggen. Maar dan moet ik mijn mobiel niet op de keukentafel laten liggen.

Maar goed al had ik het gehoord,ik ben nogal eigenwijs, dus of de raad was opgevolgd??!!!???

Eerst nog een paar keer flitsen en wat stevig gerommel en daar komt de kleine uit school gerend. Wel een beetje eng dat onweer dus snel naar moeders voor een gevoel van veiligheid. Gelukkig als er een paar druppels vallen is er de roze plu.

Vriendinnetje heeft een capuchon dus ze blijven beiden droog.

Na een paar druppels ging de stop eruit en kwam de waterval naar beneden; SPLASH, binnen 5 seconden zag ik eruit als een verzopen kat.

Tot op het ondergoed compleet doorweekt en soppend in mijn suede instappers!!!!

En weet je wat zo'n lekker gevoel geeft?

Na zo'n natte bende heerlijk droge kleren aan kunnen trekken.

Als ik niet uitkijk stap ik volgende keer expres in de regen naar buiten.

Burp

We hebben een klein aantal vrienden en een nog kleiner aantal waarmee je kan lezen en schrijven. Deze mensen hebben het in hun botte hersenen gehaald om het grootste deel van het jaar in Spanje te gaan wonen. Hoe kunnen ze!!! Nou eerlijk gezegd hebben ze natuurlijk groot gelijk en vind ik het alleen maar geweldig, want dan hebben we een heeeeel goede reden om om het jaar in het voorjaar de zon op te zoeken.

Meestal is het niet zo'n heel goed plan om vakantie te vieren met je vrienden en dat hebben we bij anderen reeds ondervonden. Zucht dat was echt niet leuk, maar met de halve Spanjaarden hebben we al menig vakantie doorgebracht. Ierland, Italie, Zweden en Noorwegen hebben we samen bezocht en dat was relaxed.

Zeg nu eens eerlijk, hoe vaak kun je echt eerlijk zijn tegen je vrienden? Nou tegen hen wel. Wij in ieder geval, zij hopelijk ook bij ons.

Nu zien we ze natuurlijk niet meer zo vaak als voorheen, maar meestal vieren we eerste kerstdag samen en in de hete periode, wanneer iedereen naar Spanje toegaat komen zij gezellig weer naar dit kikkerlandje.

Misschien kunnen we ze nog overhalen om weer eens met ons op een vakantie te gaan, anders komen we ze gewoon volgend jaar weer vervelen in Spanje.

Onze contacten zijn dus minimaal maar bij sommige gebeurtenissen, zoals het overlijden van haar en mijn vader in een tijdsbestek van 3 maanden, kom je erachter hoe diep de genegenheid toch zit.

Gisteren waren we bij elkaar en hebben we ontzettend heerlijk gebunkerd, want ja ondanks Sonja Bakker slaan de dames van het gezelschap regelrecht op hol als de teugel wordt gevierd.
Lekker Grieks gegeten, kompleet met eigen gebakken brood,Tzatsiki, knoflookolijven en dat lekker nagerechtje met yoghurt, walnoten en honing.

Geen idee meer hoe het heet, maar het is jamsel jamsel.

En als je bij elkaar bent wil je nog wel eens de vakantiefoto's tevoorschijn halen. En de herinneringen aan veelvuldig eten staan ons nog helder bij.

Van high tea die zo rijk gevuld was dat we geen avondeten meer lustten tot Sjaakschotel, alles is lekker en vooral als je met z'n allen aan tafel zit, dan wil de vork regelmatig het traject bord-mond afleggen.

Fijn is het dan om te zien dat je toen toch wel een heeeeeeeeeeeel erg stukje dikker was.

Dus zonder ook maar enig schuldgevoel boer ik de hele ochtend al knoflook op.

Burp lekker he.

Feessie bouwen

Weet je wat ik zo vreemd vind. Het hele jaar door heb je heel af en toe een feestje, meestal voortvloeiend uit iemands verjaardag of zoveel jarige trouwbelofte. Nu ik erover nadenk hebben wij onze 12,5 niet eens gevierd, behalve met z'n drietjes lekker luxe eten bij ons favo restaurant.

Maar dan komen de zomervakanties in beeld en wordt het ineens een stormvloed van activiteiten, feestjes en uitnodigingen voor zakelijke vreetpartijtjes onder het mom van informatieverstrekking.

Heel erg leuk natuurlijk, maar je wordt er zo moe van.

Bovendien zijn het er zoveel dat je een keuze moet maken, ook al wil je dat juist niet.

Neem nu die leuke familiedag die mijn liefste zus van haar werk had. Okee ik heb maar 1 zus, maar ze is wel de beste die je kunt hebben.

Ik wilde ontzettend graag komen, maar ik moest werken en had daarna ook nog een leuk teambuildingspartijtje.

Ongelofelijk balen. Want allebei is leuk en wat dan.

Tja je kunt hubbie niet ipv jezelf naar het teambuildingsfeessie van je werk sturen, maar naar zussies feessie kan natuurlijk wel. Zo gezegd, zo gedaan.

Hubbie en dochter hebben, ondanks de regen, het erg naar het zin gehad. Zweefmolens, suikerspinnen en balonnen genoeg.

Al waren de ballonnen van de kleine meid niet een lang leven beschoren.

Maar vanochtend zei Lynn: je houdt toch niet van ballonnen.

Tja je hebt een fobie of je hebt m niet.

Nadat ik zelf heerlijk ouderwets gebowld had met de collega's kwam ik gisteren ietwat vermoeid thuis.

Nou zeg maar kompleet kapot.

Gebroken, energiewaardes op ZERO.

Niet getreurd ,gewoon lekker uitslapen toch!! Tot 7:15.

Een klap van de molen

Gisteren een groot feest meegemaakt van het werk van hubbie. Heb me prima vermaakt en ik was zeker niet de enige. Met een boot midden op het Slotermeer liggen terwijl er onweersbuien overkomen was weer een geheel nieuwe ervaring. Maar gezien het geluid wat we met elkaar produceerden was het heel begrijpelijk dat er gekozen was om voor anker te gaan midden op het meer.

Nadat we eindelijk ons hoofd te rusten konden leggen op ons kussen dachten we een lange nacht te kunnen maken.

Dom natuurlijk het was vandaag VADERDAG. Dus hoezo uitslapen.

Ach voor zo'n dag moet je het maar over hebben dus lekker op tijd, na het een uur gerekt te hebben door de kleine meid bij ons in bed te nemen, heeft moeders een lekker bakkie koffie gezet en met het door kindlief gemaakte gebak naar boven getogen om de kadootjes te presenteren. Manlief doet net alsof hij nog diep in slaap is terwijl hij al voor moeders wakker was. Don't spoil the fun, dus deze misleiding is goedgekeurd.

Nadat paps het zelfgedecoreerde t-shirt van Lynn onder begeleiding van een geweldig rijmpje in ontvangst heeft genomen is de eerste vrolijke noot al weer gezet.

Het door kindlief vol overtuiging gesproken zinnetje" papa mag alles doen want het is zijn dag" heeft in de loop van de dag al menig "ik wil mijn zin" scene abrupt doen eindigen.

Arm kind. Hahaha.

Na dit geweldige kado kreeg papa ook nog een proefles voor het vrachtwagenrijbewijs. Dat was toch wel een hele verrassing.

Na dit leuke begin gingen we op pad naar een collega om eens een bakkie te doen.

Het Venetie van het Noorden is reeds eerder door ons bezocht, maar nu blijkt dat we het echte Giethoorn toch nimmer hadden gezien. Mooi afgelegen, midden in de natuur. Prachtig.

Dus , ondanks de mogelijke buitjes hebben we met elkaar een rondvaart gemaakt door Giethoorn. Voor de collega was dit de eerste keer.

Een schipper met een lekkere cynische kijk op de zaken maakt e.e.a. nog leuker.

Vooral als hij ook nog bereid blijkt even langs een paviljoen te varen waar we net een oud stagiair hadden gespot. Geinig.

Voor vertrek ontving kindlief een gratis windmolentje en hop daar gingen we de boot in.

En hop daar ging op een gegeven moment ook het bovenste deel van het molentje de plomp in. En dat midden op het meer.

Moeders dacht: ik speel er ook even mee en plop weg was het molentje. Het was zeer komisch, maar daar dacht de kleine meid natuurlijk iets anders over. Beiden met tranen in de ogen hetzij van het lachen(ik), hetzij van het huilen (zij) duurde het zeker 10 minuten eer dochterlief moeders weer wilde aankijken.

Gelukkig was er zonder problemen weer een nieuw molentje geregeld en kon de dame weer lachen. Maar de schuldige moeders trapte er natuurlijk in; ze wilde wel graag een ijsje. Tja wat kun je anders doen als je je kind net een trauma voor het leven hebt bezorgd.

Slimme meid, die is zeker op haar toekomst voorbereid.

Daarna hebben we nog een beetje rondgelopen en heeft dochterlief een steen mogen kraken bij "de Oude Aarde". Ik heb daar vele jaren geleden, echt erg lang geleden, ooit eens vol bewondering gekeken naar al die steensoorten en mineralen. Geweldig. Ik kreeg toen een boek van mijn moeder en dat heb ik jaren gekoesterd en ik heb het nog steeds. Dochterlief heeft dezelfde interesse dus dat is super. Na het kraken van 3 mexicaanse bollen had ze een prachtig exemplaar met o.a. agaat en bergkristal. Vanwege de drukte hebben we lang niet alles gezien, dus een herbezoek is aan te raden.

Na een lekkere kindermacaroni keerden we , veel te laat eigenlijk, weer naar huis terug.

Wat zijn die weekenden toch altijd snel om.

Maar het was weer een geslaagd weekend.

Ontdek je plekje

Vandaag weer een heerlijke vrije zaterdag. Gisteren voelde het alsof het werken nog niet gedaan was en als dan blijkt dat je WEL in bed kan blijven liggen 's ochtends is dat een ongekend genot.

Ook al duurt dat maar tot 8 uur, want dan is de kleine meid al weer aangekleed en wel op onze slaapkamer gesignaleert.

Met dochterlief afgesproken om de laatste boodschappen weer per fiets te gaan halen. Okee bij de buurtsuper hebben ze al weken de knikkers op dus dat is balen, want het aantal bonnetjes die bewaard moeten worden om uiteindelijk de felbegeerde knikkers alsnog te ontvangen loopt de spuigaten en de portemonnee uit. Maar goed op pad dus. Ware het niet dat de van de week door hubbie (Ja, ja erg rolbevestigend) geplakte achterband helaas toch nog lek is.

Nou dan gaan we gewoon op hubbies fiets. Wel uitkijken voor de stang anders wordt het een zeer onprettig ritje. Of je moet ervan houden natuurlijk!!!

Nu is het vandaag geen supermooi weer, maar met een beetje geluk ontwijken we de stortbuien nog.
Op de terugweg , overigens ZONDER knikkers te hebben gescoord, begon het ietwat te motregenen en uiteindelijk regende het volop. Maar je leert je kind niet te mekkeren over een beetje regen dus komt het water je uit de oren, maar je blijft lachen. En ach thuis wordt je als verzopen kat wel weer droog. Uiteindelijk.

Thuisgekomen, met een goed humeur, word ik ontvangen door hubbie met een geweldige chaggie bui. How kums dat nouw????

Nou weet je we wonen op het platteland. Lekker rustig, gebeurd zelden wat, alleen af en toe een autootje in de sloot en dus sluiten we niet altijd schuurtjes en de auto blijft ook nog wel eens van het slot. Maar goed er gebeurd toch nooit wat!!

Zegt hubbie; ze hebben geprobeerd de camper open te breken.

G.. g. g...., s...

Gelukkig is het niet gelukt, maar er is wel een behoorlijke schade aan een raam, de deur en een luik.

Okee we zijn verzekerd, maar ze moeten met hun poten van onze camper afblijven.

Gaandeweg komen we erachter dat ze bij de buren in huis zijn geweest. Dat is erg creepy. Niets meegenomen zoals geld, maar wel ergens naar gezocht. Misschien de sleutels van de camper???

Met veel moeite krijgt hubbie het voor elkaar dat de politie langskomt i.p.v. aangifte te doen via internet.

Ja, echt waar dat kan via internet!!!!!!!!!!!!!!

Jammer is dat, mannen in politiekleding zijn meestal smakelijk en dat mis je dan toch.

Dan komt er een politieagent, niet onaangenaam om te zien, en alles wordt genoteerd.

Blijkt dat we niet de enige zijn waar de slechterikken een bezoekje hebben afgelegd.

Een van de buren aan deze lange weg komt ook maar even praten en zo blijkt dat er over de hele weg meerdere adressen zijn aangedaan en een aantal auto's zijn opengebroken.

Zo zie je maar weer, het platteland is dus toch ontdek je plekje voor criminelen.

Gelukkig lijkt het erop dat deze lui niet zo van die snuggere

exemplaren waren.

Of ze waren aan het oefenen. Wees gewaarschuwd!

Halleluja

Ze heeft het gedaan: helemaal naar het dorp op haar nieuwe, tot voor kort nog te grote, fiets.

Bravo Lynneke. We zijn trots.

Sweet dreams

Als je het bovennatuurlijke leuk vind, dan weet je dat je hier geen films over kan bekijken met het 6 jarig wezentje dat om je heen dartelt.

Want zelf schrik je al van geestverschijningen met rode ogen, hellehonden en demonen, dus dat moet zo'n krummel wel heel erg spannend vinden.

Maar niet getreurd als ze eenmaal op bed ligt en de temperatuur in huis is tot een acceptabel niveau gedaald kan de serie Supernatural in de speler.

Halverwege DVD 2 komt hubbie ook aangeschoven, maar die ligt tegen het einde van de DVD al met de ogen te rollen (van de slaap). Watje.

Af en toe worden de afleveringen bijgestaan door flitsen in de avondhemel. Gelukkig is het onweer op afstand en hoeven we geen taferelen te verwachten als blikseminslagen zoals vandaag in het Zuiden van het land.

Maar dan... krummel wordt wakker. Het rommelt buiten, dus onweer, en ja daar is ze bang voor. Tja als oma er bang voor is dan kan het niet anders dat dat gaat overslaan op haar. Zucht.

Terwijl het echte onweer niet eens op gang komt wordt de kleine dame toch erg onrustig. Als ze vraagt of het onweer is of de aardappelen (laden) dan kan ik het niet laten om een beetje te jokken voor ons aller gemoedsrust. Dus ze gaat uiteindelijk weer slapen.

Maar eerlijk duurt het langst, duss..ik word vast nog gestraft voor dit kleine leugentje.

Als we, ruim na middernacht,eindelijk doodmoe het bed induiken(morgen verder kijken naar DVD 3!!!!) denken we van een heerlijke nachtrust te kunnen gaan genieten.

Fout!!!!!!!

Want waar heeft Lynn een gigantische antipathie tegen????

Muggen.

Ja het is al lastig dat je soms onder de muggebulten wakker wordt, maar als ze je dan lek gaan prikken, waarom moeten ze daar zo nodig geluid bij maken. Zo irritant.

Midden in de nacht begint het spektakel.

Papa er is een mug in mijn kamer. Je moet hem doodmaken.

Okee als ex-bestuurslid van de DB moet ik misschien zeggen: geen dieren doden,maar ik vrees dat ik haar in dit geval gelijk moet geven. Doodmeppen die handel. Ons uit de slaap houden is onvergeeflijk en verdient gewoon de doodstraf.

Nadat hubbie en ik helemaal superchaggie zijn geworden van het geroep in de nacht van ons nageslacht ben ik om 7:30 maar het bed uitgeklommen. Ach ik maak mezelf maar wijs dat ik met deze warmte toch niet veel langer meer had kunnen blijven liggen.

Het enige nadeel is nu wel dat IK rode oogjes heb gekregen.

WOOOOHAAAAAA.

A big family

Dit weekend was het weer zover: het familieweekend.

Ik heb het al 15 keer gedaan, maar kan me de eerste keer nog heel goed herinneren.
Het was in Tuitjehoorn. Nee, geen grapje, het plaatsje bestaat echt.
De eerste keer met de hele schoonfamilie op pad.

Voor het eerst in een tent ,zo'n kruipdoorsluipdoor waar je alleen in kan liggen als je van je lichaam een bouwpakket maakt. Maar niet zeuren, je hebt hem geleend anders had je buiten moeten pitten.

Nu moet je weten dat ik zelden sokken draag in mijn vrije tijd, dus onwetend als ik was, vergat ik de dikke wintersokken. Dat heb ik geweten. Nachtvorst viel ons toen ten deel.

Mijn soon to be hubbie, was natuurlijk enorm galant en gaf mij een paar van zijn reservesokken. Nou vergeet het maar dat deed hij dus niet. Gelukkig moest ik door de kou regelmatig naar de WC en had het toiletgebouw vloerverwarming. Heeeeeeeeeerlijk.

Met rode neus en brak van de slaap heb ik me het weekend doorgeworsteld. Als je je schoonfamilie nog maar net een paar maanden daarvoor voor het eerst, los van elkaar, hebt ontmoet dan is het geen makkie om ongeschonden het weekend door te komen.

Ze hebben allemaal geen moeite met woordgrappen en pakken je op elk woordje wat enigszins anders kan worden uitgelegd. Nu ben ik daar ook helemaal niet vies van, maar toen was het een ware hel.

Inmiddels ben ik al helemaal aan het zooitje ongeregeld gewend en voel ik me al jaren op en top een familielid.

Door de jaren heen gingen steeds minder luitjes, voornamelijk de kids, mee en werd het gezelschap steeds kleiner. Een aantal, waaronder wij, kozen een ander hutje om op de hei te gaan liggen. Weer anderen waaronder de oorspronkelijke initiator gaven het tentje opzetten op en kwamen alleen nog op de zaterdag voor de traditionele BBQ.

We hebben al heel wat constructies gebouwd om toch de BBQ te kunnen houden. Landbouwplastic spannen tussen de tenten werkt prima.

Dit jaar was het allemaal net een beetje anders. Zo hadden we een van de weinige droge familieweekenden en zelfs dit keer: ZON.

Bovendien heb ik dit jaar voor het eerst gedacht: ik ben nu de oudere generatie want de kids waren erbij met aanhang. Guttegut: kruipdoorsluipdoortentjes.
Ik heb gelukkig bijgeleerd en ben heel blij met mijn campertje.


Door de jaren heen zijn we geleidelijk naar" zie maar wat je wilt doen" zaterdag veranderd naar " samen iets ondernemen" zaterdag. Heb ik toch weer een beetje mijn zin.
Want een familieweekend moet je het liefst als familie meemaken. Vind ik.

Dus: afgelopen zaterdag hebben we met zijn allen Boerengolf gedaan.

Dat is lachen. Je slaat met een klomp aan een stok een kleine voetbal in in de wei begraven emmers. De wei lag vol met koeievlaaien en de koeien stonden er ook nog in.

Echt lachen. Uiteindelijk heb ik ook nog een geweldige reminder gehad hoe het ook alweer voelt als je dicht bij schrikdraad komt. Aargh. Ik raakte het niet eens aan, kun je nagaan.

Nou het was reuzegezellig dus we lagen lekker laat op bed en zijn nu zo ongelofelijk moe.

Maar dat hoort erbij.

Enne graag tot volgend jaar.