A big family

Dit weekend was het weer zover: het familieweekend.

Ik heb het al 15 keer gedaan, maar kan me de eerste keer nog heel goed herinneren.
Het was in Tuitjehoorn. Nee, geen grapje, het plaatsje bestaat echt.
De eerste keer met de hele schoonfamilie op pad.

Voor het eerst in een tent ,zo'n kruipdoorsluipdoor waar je alleen in kan liggen als je van je lichaam een bouwpakket maakt. Maar niet zeuren, je hebt hem geleend anders had je buiten moeten pitten.

Nu moet je weten dat ik zelden sokken draag in mijn vrije tijd, dus onwetend als ik was, vergat ik de dikke wintersokken. Dat heb ik geweten. Nachtvorst viel ons toen ten deel.

Mijn soon to be hubbie, was natuurlijk enorm galant en gaf mij een paar van zijn reservesokken. Nou vergeet het maar dat deed hij dus niet. Gelukkig moest ik door de kou regelmatig naar de WC en had het toiletgebouw vloerverwarming. Heeeeeeeeeerlijk.

Met rode neus en brak van de slaap heb ik me het weekend doorgeworsteld. Als je je schoonfamilie nog maar net een paar maanden daarvoor voor het eerst, los van elkaar, hebt ontmoet dan is het geen makkie om ongeschonden het weekend door te komen.

Ze hebben allemaal geen moeite met woordgrappen en pakken je op elk woordje wat enigszins anders kan worden uitgelegd. Nu ben ik daar ook helemaal niet vies van, maar toen was het een ware hel.

Inmiddels ben ik al helemaal aan het zooitje ongeregeld gewend en voel ik me al jaren op en top een familielid.

Door de jaren heen gingen steeds minder luitjes, voornamelijk de kids, mee en werd het gezelschap steeds kleiner. Een aantal, waaronder wij, kozen een ander hutje om op de hei te gaan liggen. Weer anderen waaronder de oorspronkelijke initiator gaven het tentje opzetten op en kwamen alleen nog op de zaterdag voor de traditionele BBQ.

We hebben al heel wat constructies gebouwd om toch de BBQ te kunnen houden. Landbouwplastic spannen tussen de tenten werkt prima.

Dit jaar was het allemaal net een beetje anders. Zo hadden we een van de weinige droge familieweekenden en zelfs dit keer: ZON.

Bovendien heb ik dit jaar voor het eerst gedacht: ik ben nu de oudere generatie want de kids waren erbij met aanhang. Guttegut: kruipdoorsluipdoortentjes.
Ik heb gelukkig bijgeleerd en ben heel blij met mijn campertje.


Door de jaren heen zijn we geleidelijk naar" zie maar wat je wilt doen" zaterdag veranderd naar " samen iets ondernemen" zaterdag. Heb ik toch weer een beetje mijn zin.
Want een familieweekend moet je het liefst als familie meemaken. Vind ik.

Dus: afgelopen zaterdag hebben we met zijn allen Boerengolf gedaan.

Dat is lachen. Je slaat met een klomp aan een stok een kleine voetbal in in de wei begraven emmers. De wei lag vol met koeievlaaien en de koeien stonden er ook nog in.

Echt lachen. Uiteindelijk heb ik ook nog een geweldige reminder gehad hoe het ook alweer voelt als je dicht bij schrikdraad komt. Aargh. Ik raakte het niet eens aan, kun je nagaan.

Nou het was reuzegezellig dus we lagen lekker laat op bed en zijn nu zo ongelofelijk moe.

Maar dat hoort erbij.

Enne graag tot volgend jaar.