Het mag natuurlijk niet zomaar thee zijn denk je.
Dat valt wel mee, of het nu smerige automatenthee is of een homemade bakkie,
alles gaat er wel in.
Maar sommige smaakjes. Oh gruwel!
Wat dacht je van kaneelthee. Kaneel lekker, thee ook, maar gecombineerd!!!!!!! Ik noem het altijd al oneerbiedig kamelenthee. Dan heb je ook nog meloenthee en aardbeienthee. O jesses. Dit heeft toch niets meer met thee te maken denk ik dan.
Maar goed ik heb wel een favoriet.
Dat is hele sterke thee, bloedheet met een paar zoetjes (tja suiker dat is nu taboe en het went).
Het liefst moet de thee Yorkshire tea zijn. Nu maken ze het theemengsel voor de Britse markt ietwat sterker vandaar mijn voorkeur natuurlijk. Daarom drinken ze het aan de overkant van het Kanaal met melk. Jech!
Mijn voorraadje, daar was ik al doorheen. Ondanks de hulp van mijn vriendin uit Spanje (die kende weer Engelsen) en onze eigen Engelse vrienden was ik er toch opeens doorheen.
Mijn mutti is ook erg gecharmeerd van deze thee dus op vakantie naar good old Britain?
Dozen mee terugnemen natuurlijk. Zo gezegd zo gedaan.
Nu heb ik toen ik het ouderlijk huis ging verlaten een prachtig kado gekregen van zus en zwager.
In die tijd kookten de meeste mensen nog geselli hun water op het gasfornuis en waren waterkokers schaars of superlelijk. Wat ik kreeg was een echte Engelse waterkoker.
Het heeft bijna 20 jaar dienst gedaan. Is nimmer kaduuk gegaan ondanks slechte verzorging van mijn kant, maar het verval was nu reeds begonnen.
De buitenrand viel er als eerste af, maar het ding bleef netjes het water koken. Toen dacht het hengsel ik deel mezelf door tweeen. Dat betekende waterkoken met een beetje extra aandacht . Verslapte je aandacht dan werd je vanzelf weer attent gemaakt door een heerlijk verwarmend stoomwolkje zodat je je fikken verbrandde.
Ja je begrijpt het al, hubbie zag wat moois in een winkel in Schotland en keek me aan: zullen we 'm maar vervangen??? Zucht, tja ik ben supertrouw en het ding heeft me nooit in de steek gelaten. Moeilijk, maar dit exemplaar past gigagoed in de keuken en is ook Brits dusss.. ik ging overstag.
Thuis gekomen zei ik dat ik wel respectvol afscheid wilde nemen. Ja hoor dat is goed zegt hubbie.
Voor ik het wist zag ik oldie niet meer staan.
Flauw zeg. Maar wie schets mijn verbazing: hubbie maakte een foto. Kunnen jullie ook oordelen. Is t' ie niet mooi?
En mocht je het niet zien, links de nieuwe!!!
1 opmerking:
Och gajje, dus de ouwe is "overleden". Gelukkig heb je er nog wel een foto van ;) Da's meer dan dat wij hebben, alhoewel AJ zegt net dat ie bij ons nog in de kelder staat....
Een reactie posten