Maar toegegeven: te lang wachten betekend een zuur bekkie bij het nuttigen.
Nu ben ik van de week, voor het eerst in haar jonge leven, met kiddie wezen SINT MAARTEN lopen. Ik ben lekker een 1,5 uur eerder van die arbeit vertrokken en samen met nog een moeder en haar 2 kids even langs de winkels en huizen gelopen in het grootste dorp van de Polder. Een hele ervaring rijker zal ik maar zeggen. Gelukkig is de andere moeder een gezellig mens dus zo vervelend was het niet. Kiddie was eerst wat schuchter maar daarna liep ze voorop om aan te bellen. Heel goed natuurlijk voor haar ontwikkeling. Want het is me toch een schijtert af en toe. Na zo'n 2,5 uur deuren openen heb ik de handdoek in de ring gegooid anders was kindlief tot 22:00 doorgegaan.
Bakken met snoep gingen mee naar huis. Nu maar hopen dat ze een deel van de versnaperingen het einde van het jaar laat halen.
Dacht het niet!!!!
1 opmerking:
Dat is ook een manier van besparen, bedelen langs de deuren. En allemaal onder het mom van St. Maarten, hahahahaha
Een reactie posten