What else?

Van de week mijn laatste "running day" gehad van dit jaar. Zo'n dag van dat je wel vrij bent, maar eigenlijk zoveel ditjes en datjes moet doen dat de dag al voorbij is voordat je het weet. Zo'n dag dat je heen en weer tuft tussen school, supermarkt, huis, school, huis en daarna weer naar het 8 km verderopgelegen dorp voor hetzij een speelkameraatje te retourneren bij haar oorsprong hetzij om kiddie thuis te krijgen.

Deze dag verliep overigens wel een tikkeltje anders.

Okee wel eerst met het fijne karretje naar school, daarna als een scheet op schaatsen naar de dokter voor de, volgens hem, enorm belangrijke griepprik. Welke ik overigens nog nooit had gehaald sinds ik de medische indicatie ervoor heb gekregen, jaren terug. En heb ik in die tijd griep gehad? NEE! Maar okee, na enig aandringen, maar gehaald. Hoe kan het trouwens toch dat als zo'n man begint om 08:00 met de behandeling van kuchende, snuifende, zielige, balende "cliënten" hij om 09:00 al 20 minuten achterloopt op schema? Hopelijk was hij zo slim geweest om voor mij 20 minuten in zijn agenda af te blocken want ik was binnen 60 seconden de behandelkamer ingelopen, lekgeprikt en er weer uitgelopen. Had hij meteen zijn verlies weer kunnen inlopen!

Terwijl ik die 20 minuten zat te wachten kon ik het niet nalaten een opmerking te plaatsen over de onduidelijke affiches bij de apotheek aldaar. Kijk, als ze geen muggezifterige opmerkingen willen moeten ze mensen zoals ik niet zo lang laten wachten bij een loket met een A-4 tje vol onduidelijke zinnen.

De opmerkingen werden enorm gewaardeerd.

Toen even snel naar huis, want ondertussen moest ik toch wel erg p...en.

Snel weer in mijn karretje naar "de stad"gegaan om een bestelling vanuit Espana in orde te maken. Daar aangekomen het gewenste artikel ontvangen

en een megadiscussie gevoerd over de gewenste bon voor "Sunseekers" vanwege de verzekering. Want, zegt het mens, meerdere keren en dus vaker dan me lief was, als ik geen recept krijg kunt u het niet declareren. Ja mens , hou je snater en geef me die bon. Daarna een trucklading brood gehaald bij de bakker en op theevisite bij de jarige gastouder van kiddie. Na een uurtje snel naar Mutti , die er die dag maar bekaaid van af kwam met een half uurtje aandacht van haar jongste telg. En toen was het weer tijd om kiddie op te halen.

Gelukkig kreeg ik , helaas was ik wel 2de keus, een hele middag alleen met mijn kleine meid. Dus zijn we maar eens gaan shoppen voor die broodnodige nieuwe pyjama, de coole spijkerbroek, de sokken met paardenhoofden erop en dat prachtige vest dat ze als eerste snel uit het rek viste. Die wilde ze wel heel erg graag hebben. De kleur? Roze natuurlijk wat anders!