Celluwattis?

Het kan niemand ontgaan zijn dat we in dit deel van het land een pittig buitje hebben gehad afgelopen nacht.


De eerste flitsen begonnen al vroeg in de nacht en zwollen langzaamaan tot een waar vuurwerk. Dan lig je daar allebei gewoon te wachten op het moment dat kiddie uit winterslaap ontwaakt en in paniek om je roept. Dat gebeurde uiteindelijk later dan gedacht en uiteindelijk hebben we een poging gedaan om met z'n drietjes samen in 1 bed nog wat slaap te pakken. Toen het eenmaal rustiger was buiten ging dochterlief terug naar haar eigen mandje, maar bij het ECHTE noodweer aan het einde van de nacht/ begin van de ochtend was ze vlot terug en zaten we alledrie rechtop in bed. Ik weet niet hoe groot die hagelstenen waren, maar het klonk telkens als een mokerslag op de dakkapel.


Vanmorgen de "schade"opgenomen. Eerst loop je voorzichtig naar beneden en zie je dat er een plas water bij de voordeur ligt. Ach, dat kan gebeuren. Dan neem je een kijkje in de achtertuin. Je weet wel daar waar je je trots hebt staan zoals de kweeperenboom, die gisteren nog vol knoppen zat en dus een mooie opbrengst zou gaan geven. Zou, inderdaad. Alles weg. Dan de onthoofde rabarber. Toen naar de voordeur en zien dat je schommelbank een afdakje heeft met heel veel scheurtjes.















De auto's en de camper zullen toch niet..?
Dus wel! Hubbies auto is ongeschonden (gelukkig maar want die is alleen WA verzekerd), maar mijn mooie zwarte bolide en de camper zijn geschonden. Hun rugjes voelen aan als ongelijk gelegde kinderkopjes. Ach dan ben ik even niet meer de enige met een sinaasappelhuidje.