Versje

Vandaag moest Mutti voor haar 2de lens. Ze was ontzettend zenuwachtig. En wie zou dat niet zijn als je met een roesje een oogoperatie moest ondergaan. Brr.. Ik voelde haar onrust aan, helaas voel ik dat soort dingen zo goed aan dat het ook bij mij gerommel in de buik veroorzaakte.

We waren mooi op tijd, al was ik de afslag vergeten te nemen. Even niet opletten, of net iets te hard rijden ( jawel Smitsky) en je bent zo een paar kilometertjes dichter bij de Afsluitdijk.
Maar zoals gezegd, ruim op tijd komen we voor de bewuste ingreep. Ik besloot mijn wachttijd met lezen door te brengen en ruim 2 uur na het betreden van dit gastvrije oord was ik zo gaar als wat.
Gelukkig was Mutti erg tevreden over het hele gebeuren. Het scheelde natuurlijk dat ze wist dat er tijdens de operatie geen bloed, maar water uit haar oog liep. Die wetenschap had ze bij oog nr. 1 nog niet.
Op de weg terug gluurde ze door het spleetje als een stiekeme piraat met ooglap en hadden we enorm lol over hoe moeilijk het is om "anesthesist" goed uit te spreken.
Daarna kwam ook een oud versje weer boven drijven. Dit versje leerde ik ooit van haar en mocht ik op de lagere school eens voordragen. Vertaling op verzoek beschikbaar.

Mijnheer de Procuratus

kom uit uw Krakedatus

trek uw Advocaten aan

en vlieg van de Wenteltoren

Want de heer van Hallegebas en

mejuffrouw van Snorregespin zijn aan

het plukharen vlakbij de Helse Grenade

Toen zijn ze gevlucht naar de Hemelgetremel

vandaar naar de Overvloed

en nu staat daar alles

in Gloria en Excelsius