Zoohoo!

Vandaag ging ik met Kiddie en Sunseekers naar de dierentuin.
Nu weet ik weer waar ik Airmiles voor spaar.

De route is geen probleem, maar wel wat onwennig. En natuurlijk hebben we samen 2 Tommies, maar allebei niet meenemen hoor. Nee wij vinden het wel. En inderdaad zonder hulp van digitale Tom en met hulp van Bijrijder Tina meteen goed gereden. Ik reed wel meteen de verkeerde parkeerplaats op, dacht dat ik een bus was, maar dat mag de pret niet drukken.
Toen we vernamen dat er een gratis pendelbus beschikbaar is waren we verheugd. Navraag leerde ons dat het alleen voor invaliden is.
"Het is aan u "zegt de overrijpe dame achter het loket.
"Doe maar" beslis ik snel en neem me voor om een heel overtuigende "limp" te laten zien ( de kloof in mijn hak is er eentje van wereldformaat dus moet niet moeilijk zijn). Zo gezegd, zo gedaan en zo werden we gedrieën, luxe en gratis naar de hoofdingang gereden.
Voor de vorm nog een paar honderd meter de kreupelheid volgehouden en snel de vlindertuin ingerend vanwege de eerste stortbui van de dag.


We hebben kris kras de dierentuin doorgelopen om de buien te ontlopen. We hebben veel gezien, maar ook een heleboel gemist. Volgens mij was er nl een gigabassin met veel water en veel vinachtigen. Die doen we een andere keer. Wat we wel gezien hebben: olifanten, vlinders, zeeleeuwen,
giraffes, zebra's, neushoorns, nijlpaarden, katachtigen ,stokstaartjes,prairiehonden en veel, heeeeeeel veel bavianen ( Sunseekers favoriet), waaronder een aantal jonkies en de kale, 14 jarige Kees (die er nog is dankzij de tolerantie van clanhoofd Zorro).
Ja en voor je het weet is er weer een heerlijke dag voorbij.

On the job

En dan is eindelijk de dag aangebroken dat we een poging gaan wagen om het prille stel op de gevoelige plaat vast te leggen. De hulptroepen in de vorm van Smitsky, Lola en Kiddie gingen mee voor ideetjes, een goede wandeling en om een paraplu in de aanslag te houden.

Het licht vanmorgen hield niet over, dus het was wat gokken en met "the fingers crossed"plaatjes schieten.

Als blijkt dat de hoofdpersonen vanmorgen geen ontbijt genuttigd hebben gaan we voor de lunch richting Huize Zustertjen alwaar mannelijk hoofdpersoon een ieder een overheerlijk eitje klaarbakt. Eigenlijk wilde ik nog wel even verder plaatjes schieten, maar het jonge spul was moe. Het moet toch niet gekker worden. Hun leeftijd is bij elkaar opgeteld nog lager dan de mijne!

Oef dat is wel een heftige onthulling. Moet er even van bijkomen.

Hieperdepiep

Technisch gesproken is het al vrijdag , maar stel het is nog donderdag de 22ste juli.
Dan zijn wij, Hubbie en ik, precies 16 jaar geleden in het huwelijk getreden. Het was een memorabele dag. Niet alleen omdat we daarvan foto's hebben, maar ook omdat geen enkele gast het is vergeten dat het die dag 36 graden warm was. Zo'n klef, plakkerig, zweterig, walgelijk warme dag als het de laatste tijd ook regelmatig is. Ik herinner me nog het enorme aantal pakken/zakken rijst dat over ons werd uitgestrooid toen we het gemeentehuis uitkwamen. Dat bleef zo lekker plakken en stroomde langzaam met de zweetriviertjes op mijn rug mee richting onderbroek zodat ik telkens als ik naar de wc ging de korrels hoorde vallen in de pot.
Ik bedenk me dat er toen 3 hoogzwangeren bij waren en dat er ondertussen sowieso al 3 naasten zijn ontvallen.
Ondanks het zeer warme weer hadden we een vreselijk leuk feest en moesten we daarna op last van de buren ( ze waren ons nog niet ontginde voortuintje van 36 x 10 meter en de berg gratis tegels aan de weg behoorlijk zat) met een kruiwagen ( ja daar moest ik in) over een profisorisch pad naar de voordeur rijden.
Daarna te moe zijn om het huwelijk te consumeren en als een blok in slaap vallen hoorde er ook bij.
Meestal zijn we ten tijde van de jaarlijkse viering in een leuk buitenland en vieren we het met een etentje en soms zelfs met een presentje.
Dit jaar zijn we dus thuis. Geeft niet, maar omdat ik geen idee had wat te kopen kocht ik zelfs niets.
Gelukkig bood Sunseekers aan om Kiddie op te vangen en zijn we bij Eindeloos ( Ribeye niet nemen) wezen eten en hebben we een filmpje gepakt ( Inception= goede film).
En dat terwijl ik 's middags al naar Shrek in 3 D was geweest met Kiddie.
Man, man wat kan een werkeloze het toch druk hebben. Maarre; op naar de volgende 16!

Horseshit

Ja, ja het was weer zo'n dagje.

Dochterlief met verzorgpony, daarna voor het eerst op een paard ( spannend!) en ook nog even de drafbaan bezocht.

Morgen even tijd voor wat andere zaken!

Antirimpel

Vandaag zou ik Kiddie afleveren bij Sunseekers voor een middagje knutselen aan 3D kaarten.
Aangezien ik nog wat belangrijke klussen had laten liggen vorige week wilde ik dat toch eerst geregeld hebben. Kiddie had er natuurlijk zin in dus ik probeerde snel mijn belasting te betalen ( lang leve Internet bankieren), de krant op te zeggen en een boze mail te sturen naar een vrij Nederlands tijdschrift dat ons ongevraagd wordt opgestuurd en steevast in folie in de papierbak beland. Want als we geen tijd kunnen vinden om de krant te lezen dan kun je wel begrijpen dat zo'n , moeilijk leesbaar, opinieblad al helemaal niet bovenaan onze leeslijst staat. Ik wil wel doen alsof ik intelligent ben en zo'n blad uitgepakt op de tafel leggen, maar daar prikt vriend of vijand natuurlijk meteen doorheen.

Uiteindelijk stapten we in de auto om naar het 9 km verderopgelegen dorp te gaan.
Mooi niet, mijn 3 jaar oude zwarte bolide wil niet van de handrem. Als je denkt dat dit alleen gebeurd tijdens de vrieskou: mooi niet. Meestal krijg ik m wel los, maar dit keer was het na een kwartier gasgeven nog niet gelukt.
Dan maar de fiets gepakt. Is ook wel weer goed voor een mens, behalve als je dat doet op het heetst van de dag. Zoals wij deden.
Ik moet zeggen dat de reis voorspoedig ging en Kiddie het goed kon bijbenen.

Nadat ik haar had afgeleverd ging ik even naar Mutti. En zo kwamen we spontaan te praten over haar verjaardag. Wat wil je voor kadootje dan, vraag ik. Geen bloemen, want die zijn na 2 weken dood ( duurt dat bij haar zo lang?), wel parfum ( iets van Givenchy) en make- up zoals poeder ( huh, dat heeft ze nog nooit gebruikt) en vooral wil ze graag antirimpelcrème.
Ik was stomverbaasd en toen ik zei dat dat op haar 76 ste echt niet meer ging helpen moest ze toch wel lachen.

Texel

Afgelopen weekend gingen we op familiebezoek naar Texel. Als iemand een mooi nieuw huis heeft in te wijden dan willen wij natuurlijk niet ontbreken.
Aangezien hun oprit tegenwoordig van zo´n grootte is dat onze 6,5 meter lange camper er met gemak kan staan namen we het aanbod aan om daar na het feestje te crashen. Laat dat nu net het juiste woord zijn. Ongelofelijk hoe slecht ik tegen nachtbraken kan . Al ben ik een avondmens, de nachten zijn er om te slapen ( grotendeels dan) is mijn bescheiden mening. De zondag ben ik doorgekomen, maar niet van harte ( en ik was zeker niet hartelijk naar mijn omgeving). Hubbie daarentegen was redelijk fris en fruitig terwijl hij pas 2,5 uur NA mij de camper in kwam vallen. Even ter informatie: we hebben geen alcohol genuttigd, maar de rest had dat wel. Tjonge, wat zijn ze dan moeilijk te verstaan zeg op dat eiland.

Omdat we er voor een echt "even weggevoel" nog een dagje achteraan hadden geknoopt bedacht ik dat een tochtje op de Waddenzee met een garnalenvisser wel leuk moest zijn.

En dat klopt. Dat is erg leuk.
Daarna lekker uitgebreid gegeten aan het strand en toen weer terug naar huis.

Op de boot nog even ons ongebruikte brood weggegeven, maar Kiddie kan nog niet zo heel ver gooien zodat Hubbie even voor de zekerheid wegdook.
Het was weer lekker om even weg te zijn.

Jammerrrrr

Hier had een leuk en heftig blogje kunnen staan, maar ik kreeg geen accoord van Smitsky om het te plaatsen.

2-0

Jawel, het is "ze" gelukt.

Nu moet ik op zoek naar een nieuw hoofddeksel.
De mijne heeft de klap niet overleefd. Maar ach, mijn hoofd lijkt nog intact.

Inderdaad, ik heb zandgehapt.

Paard- Zustertjen : 2-0

Energy

Alsof ik ben gestoken door een wesp dacht mijn lijf gisteren na mijn blogje: ik zal eens het e-peil op orde brengen.
Want jawel, gisteravond ( de avonden zijn altijd al mijn meest wakkere uren) voelde ik me steeds fitter en minder traag.
Daarom heb ik de avond nog druk fotograferend doorgebracht alvorens aan te schuiven bij De Match.
Toen ik vanochtend mijn inhaalpaardrijles had werd ik helemaal happy.
Ik mocht op Bing en het ging super.
Eindelijk het gevoel dat ik de besturing volledig in de hand had.
Zelfs de galop ging GE-WEL-DIG .
Daarna nog uitstappen in het bos en Zustertjen was weer een tevreden mens.

Toen ik mijn cap afzette werd dat ietwat getemperd door de natte massa op mijn hoofd dat haar heet, maar ach je moet wat te zeuren overhouden.
Nadat ik de rest van de middag op de manege heb gehangen omdat Kiddie ook les had heb ik haar bij VriendinnetjeD( die met zwembad) achtergelaten.

Overigens toen ik zag hoe VriendinnetjeD. op Bolino door de bak scheurde moest ik wel even achter mijn oren krabben. Is dat nu het paard waar ik zo'n moeite mee heb om het mijn zin te laten doen?
Thuisgekomen heb ik na een broodnodige, zweetverwijderende en opfrissende douche heerlijk ge relaxed met een zwijmelromannetje.

Nou, wat wil een mens nog meer? Dit gevoel vasthouden misschien?

Jetlag

Ik heb het zo naar mijn zin gehad en zou zo weer meegaan als ik werd gevraagd.

Maar die jetlag dat is toch naatje hoor. Ik wist dat je daar een paar dagen last van kon hebben, maar we zijn al ruim 10 dagen terug, en ik ben nog steeds niet terug op oud energieniveau.

Toegegeven het is ook erg warm geweest de laatste week, maar dat was het in NY ook en zoals ik me nu voel, voel ik me pas sinds terugkeer op Hollandse bodem .

Nu heb ik ook altijd verrekte veel last van het instellen van de zomer- en wintertijd dus ik ben bang dat mijn lijf gewoon extreem ontregeld is.

Ik kon het niet nalaten om eens te kijken wat de symptomen eigenlijk zijn en ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik dit vantevoren niet wist.

Jetlag ,Symptomen:

Een jetlag kun je herkennen aan verschillende symptomen. Het belangrijkste symptoom is extreme vermoeidheid ( bingo), dit kan zelfs zo erg zijn dat je er ziek van wordt ( nee toch). Daarnaast kan je last hebben van verschillende lichamelijke en psychische klachten zoals

Rusteloosheid ( ja)

Totaal geen honger ( mocht ik willen)

Uitgedroogd gevoel ( droge strot)

Verwardheid (niet meer dan anders)

Verminderde spiercoördinatie ( daarom liet ik alles vallen)

Prikkelbaarheid ( dus toch niet de tijd van de maand)

Lichte depressie ( oef)

Maagklachten ( Smitsky, let op!)

Spijsverteringsproblemen ( niets nieuws aan)

Hoofdpijn

Slapeloosheid

Vermindere afweer tegen ziekten

Geheugenverlies ( huh, watte)

Misselijkheid

Overmatig zweten ( tja met dit weer)

Concentratieproblemen ( bingo 2)

Verminderde alertheid

Geïrriteerdheid ( lijk wel Jekyll en Hyde)

Hartritmestoornissen ( komt zelden voor)

Nu maar hopen dat ik eind van de week, als de volgende 30 graden dagen er aankomen , weer op normaal e-niveau kan presteren.

Op fietse

Vandaag was er een schoolreisje naar het waterrijke moerasgebied `de Wieden`. Leek me heel erg leuk en leerzaam voor Kiddie. En dat ik als begeleider mee mocht was ook aangenaam.
Maar.... gezien kiddies en mijn overgevoeligheid voor de kleine, gemene steker die mug heet hebben we aangegeven dat ze niet mee mocht. Dus nu zitten we lekker met z´n tweetjes thuis en vraagt ze voor de 5 de keer wanneer we gaan fietsen naar de winkel. Dat ik al 4 keer heb aangegeven wat ze kan verwachten schijnt niet door te dringen. Zucht, ik zal dit luie lijf eens aanzwengelen en wat gaan doen.

Wellicht dat zo´n fietstochtje wat energie opwekt.

Prrrrrrrrrrrrrrrrrik

Afgelopen weekend hadden we het jaarlijkse kampeerfestijn met de vrienden.
Altijd gezellig en veel te kort dus toen we dit jaar de vrijdag- en zondagmiddag erbij konden pakken werd aan een behoefte voldaan.

Aangezien vrijdagmiddag "ons team" tegen de "Brassies" moest namen we een extra TV mee. De flatscreen breedbeeld was wat lastig dus kozen we voor het oude draagbare, nog uit Hubbies legertijd stammende, exemplaar.

Op de camping was de schaduw ver te zoeken, dus al turend hebben we het wonder zien geschieden. Daarna nog even de andere wedstrijd bekeken en na het opzetten vaneen paar tentjes konden we lekker nagenieten met een hapje, drankje en gesprekje voor de tent/caravan/camper. Verkeerd gedacht.

We werden aangevallen door een horde muggen. Ondanks de DEET konden de krengen toch nog onbeschermde delen vinden om te prikken. Dan maar naar binnen en op tijd slapen. Dat viel tegen met die warmte, maar is redelijk gelukt. Bij de meesten althans. Vriend A. heeft wat moeite met ademen de laatste tijd en kon ook in de tent de slaap niet vatten.

Ik kan me zijn vermoeidheid van een gemiste nacht goed voorstellen.


Zaterdag pakten we de fiets voor een tochtje door het mooie landschap en maakten de fout om naar een vogeluitkijkhut toe te lopen. Mijn hemel wat een creepy insecten zitten daar verscholen, R. had een killerV op zijn rug getatoeëerd na dit korte wandelingetje.

Snel maar weer op de fiets gestapt en een mooie route gereden.

Na het halen van de broodnodige BBQ ingrediënten begon het te regenen. Daarna was het even rustig op het muggenfront.

Maar zodra de schemer inviel kwamen ze terug en, door de kleding heen, bezorgden ze me weer een heel scala aan oneffenheden. Hubbie stopte bij 30 met tellen van de schade op mijn, bedekte, dijbeen. Kiddie kreeg er gelukkig niet zoveel meer bij, maar elke prik resulteert bij haar in een rode, dikke opgezette schijf van 10 cm breed. Ook zij heeft een overgevoeligheid voor muggensteken. We hebben een leuk weekend gehad maar die muggen hebben de pret wel wat gedrukt.