Vanmorgen hadden we een afspraak in de Rooms Katholieke Kerk om onze buurman Kees, die zo plotseling ervantussen ging, de laatste eer te bewijzen. Al 50 jaar woonde hij in het huis naast ons. Kees was de perfecte buurman ( sociaal, rustig, vol verhalen) en we zullen hem erg missen.
Ik weet nog dat hij vertelde over het leven aan de buitenweg in de jaren 60 en 70. Dat sneeuw zorgde voor problemen waar we heden ten dage niets meer bij kunnen voorstellen. Telefoon, auto, vuilnis ophalen, het is nu allemaal zo gewoon, maar toen natuurlijk niet.
Helaas kunnen we zijn, soms onverstaanbare, verhalen niet meer horen.
Kees, rust zacht.
1 opmerking:
Wat 'n triest berichtje. Sterkte daar!
Een reactie posten