Picture this:
Een bank met een grote naam en dito mogelijkheden in een middelgrote stad.
In de hal van het bankgebouw is het relatief rustig.
De klanten zijn redelijk snel aan de beurt en er heerst een rust die een paar weken terug ver te zoeken was.
Alle medewerkers zijn druk bezig en binnenkomende klanten worden vriendelijk begroet.
Komt een oude bekende binnen. Met nadruk op oud want deze meneer wordt binnenkort 90.
Zijn naam kennen we allemaal omdat deze vriendelijke oude baas een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten bij eenieder die hem heeft gesproken. Altijd moest er na zijn bezoek een tweetal deuren opgezet worden om de frisse buitenlucht i.s.m. een proefflaconnetje parfum zijn goede werk te doen.
Al een paar keer hebben medewerkers, waaronder ik, de klant gewezen op zijn specifieke geur. Een stoel heeft reeds dienst gedaan als urinoir en ik hoef niet uit te leggen hoe zijn kleren er aan toe zijn als deze maanden of langer niet gewassen zijn.
De oude man antwoordde dan dat hij zich echt gedouchet had, maar ja als je je kleding 's avonds rechtop naast het bed kan neerzetten vrees ik dat een douche alleen niet genoeg is.
Sinds een aantal maanden is het ons echter opgevallen dat hij niet meer stinkt.
De man is tevens zichtbaar gelukkiger, want hij is verhuisd en wordt nu geholpen met zichzelf schoon te houden. Geweldig voor hem en ons. De man brengt nog steeds folders rond en is nog lang niet van plan te gaan hemelen. Ook al kan hij niet meer zo goed in evenwicht blijven.
Maar nu wilde hij waarschijnlijk toch ook op de nieuwen onder ons indruk maken want toen ik
hem zag begroette ik hem met het volgende:
Goedenmiddag meneer ....., wat dacht u ik kom maar op mijn fiets naar binnen?
Mijn dag was weer goed. De koppen van klanten en medewerkers zijn op zo'n moment onbetaalbaar, het is het oudje weer gelukt.
1 opmerking:
whahahahaha, ik zie het zo voor me! Hebben we op Str.plein ook een keer meegemaakt...die moest zelfs nog door twee deuren.
Onbetaalbaar zoiets...
Een reactie posten