Zo daar ben ik weer. Het is een echte L dag.
Vanochtend nog energiek in de auto gestapt met dochterlief om te gaan zwemmen.
Nou ,zij dan, ik heb gedobberd en opgelet of ze niet verzoop.
Daarna teruggekachelt naar huis en allerlei opties de revue laten passeren: een wandeling maken, vogels fotograferen, fietsen, zuslief lastig vallen op haar enige vrije weekenddag. Uiteindelijk gekozen voor L zijn.
Expres geen aandacht schenken aan het belletje in je hoofd, dat inmiddels is uitgegroeit tot een klokketoren van formaat omdat je het al drie dagen negeert, dat je nu toch echt even de stofzuiger uit de kast moet pakken. En dat afstoffen kan ook geen kwaad. Nee ik ben zelfs te beroerd om mijn bril om te ruilen voor mijn lenzen voor het toch wel broodnodige zicht
(als ik ga zwemmen in de ochtend dan ga ik natuurlijk niet eerst die dingen er in ploppen om ze 10 minuten later er weer uit te gooien).
Het is me allemaal net even iets teveel moeite. Maar wat heerlijk is het toch zo'n dagje. Morgen begint de ratrace weer. Dus vandaag kan de stofzuiger de boom in. En daar mag ie van mij ook wel blijven.
Heerlijk zo'n luie, lome, lapzwanzerige dag.
1 opmerking:
En ik maar denken, waar blijft zussie nou?
Je schreef toch tot morgen?
Maar misschien ook maar beter ook op je L dag, want ik had een E dag..Word je alleen maar moe van ;)
Een reactie posten