Een gewone vrijdag

Het begon vandaag weer "goed". Kreunend hees ik me, eerlijk gezegd draaide ik me op mijn rechterzijde en stortte mezelf uit het bed richting grond. Overigens een harde ontmoeting zo'n houten vloer.
Enigszins wankel sleep ik mezelf naar de douche.
AH de douche, mijn grote vriend in brakke tijden.
Zo vaak als ik ,om een beetje bij te komen, een douche heb genomen.
Heerlijk wat een genot. Uiteindelijk kom ik aan op de benedenverdieping ,
onderwijl hubbie waarschuwend dat het er vandaag niet inzat dat ik tijd
genoeg ga hebben voor het hele bammetjes smeren, fruityoghurt maken, kind helpen aankleden en kattenvoeren ritueel.
Geen nood aan de man, hubbie heeft 's morgens tijd zat.
Zoveel dat hij als het nodig is altijd mijn autoruiten ijsvrij maakt. Lief he!

Maar goed, sjokkend richting keuken maak ik een stop in de computerkamer waar mijn optutspul ligt (grote spiegel he!). En tuurlijk ging het mis en keek er in de spiegel een tranende koalabeer me slaperig aan. Gut dat was ik!

Uiteindelijk ben ik op tijd op het werk gearriveerd en begon een nieuwe dag vol

goede moed.

Tja de rit naar het werk is net lang genoeg om helemaal bij te komen of om mezelf

op te peppen.

Als we de zere voetzolen van het dagenlang staan en lopen, buiten beschouwing laten.

Halverwege de dag hoorde ik "knap". Maf wat dat nu kan zijn.

Nou na een tijdje kreeg ik het in de gaten: af en toe

voelde ik al een scherp ding in mijn weelderige

boezem porren.

Jawel: de beugel van mijn BH gebroken.

Snel al gravend in mijn blouse het vervelende onderdeel eruitgehaald.

Het is maar goed dat die bankjasjes zoveel kunnen verhullen! Goed dicht houden en geen mens die het ziet. Hoop je.