Home Sweet Home?

Deze week bedacht Hubbie dat het beter was om op vrijdagavond met de 'sterke mannen"van de familie de grote, zware artikelen van Smitsky te gaan verhuizen naar het 'Plophuisje".

Hubbie regelde alles piekfijn. Kiddie kon van gastouder naar oma lopen en haar prakkie zou daar klaarstaan. Hubbie zou naar Tweede Broer en gezin en kon daar meehappen alvorens het mannelijke deel vd clan bij elkaar zou komen voor de lichamelijke inspanningen.

Goed geregeld, toch? Maar er wordt niet gedacht aan mij. Tuurlijk kan ik zelf wel wat maken, maar het is , zo dicht bij 14 februari, wel zuur als er niet is nagedacht over mijn warme prak. Waarom eet kiddie bij oma? Kan toch gewoon met mij mee naar huis en dan maak ik wel wat voor ons samen. Voor jezelf iets in elkaar draaien als je tegen 7 uur thuiskomt is niet meer echt aangenaam.

Nu hoef ik mijn moeder maar te vragen en ook ik kan aanschuiven, maar ik wilde haar niet belasten met het warmhouden van mijn prak ( ze heeft geen Kleine Golf).

Wel balen, want dat wordt vast een bammetje met ei en morgen weer veel toiletbezoek.

Totdat hubbie belde dat hij Smitsky had gesproken en dat Mutti eten voor me zou warmhouden. Dat is niet te versmaden. Ik hoefde niet te bellen, alles was geregeld.

Dus niet! Mutti wist nergens van en voelde zich schuldig, want ze wil graag iedereen verzorgen. Het ergste is ook nog: Smitsky heeft het overgebleven voedsel meegenomen voor in het 'Plophuisje'. Zal ik stiekem morgen maar geen soep maken voor haar. Zal haar leren!!!