Deze mooie, druilerige ochtend was ik voor de tweede keer deze maand de gelukkige om het fort te gaan bewaken. Oftewel ik moest werken.
Het is altijd een vreselijk moment om 's morgens met een hoofd dat zich nog ergens tussen zalige droom en harde werkelijkheid bevindt te beseffen dat je moet opstaan omdat men je ergens verwacht. En op zaterdag vind ik dat dubbel zo erg.
Maar eenmaal in mijn zwarte bolide, half automatisch ( ik dan), lekker doorkarrend de route naar De Bank volgend is de schok alweer oud nieuws.
Het fijne van zo'n weekend is dat er veel minder verkeer is en je lekker kan doorstiefelen. Normaliter zijn er weinig tractors om je de pas in te laten houden. Vandaag werd dat gecompenseert door een groot aantal huizen op wielen. En als je denkt dat ik daar van baalde heb je het mis. Want het vuur is weer aangewakkerd, het beest in mij weer losgelaten, de kriebels zijn niet meer te onderdukken, want:
Ik wil weer camperen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
1 opmerking:
Ja hoor, gaan jullie maar lekker camperen. Het is er weer de tijd voor. Winterslaap is voorbij!
Een reactie posten