Curtain

Afgelopen zaterdag was ik wederom het haasje voor de zaterdagshift. Aangezien Mutti net had gehoord dat ze een huisje had, bedacht Hubbie dat het een goed idee was als er een van ons de hyperoma tot bedaren zou brengen. Smitsky had al het nodige uiteengezet en het leek hem een goed plan om Mutti maar eens gerust te stellen. Want we gaan natuurlijk allemaal ons steentje bijdragen! Als hij toch bij haar in de buurt was kon hij meteen even de laatste klusjes bij Smitsky in huis regelen. En daarna... kwam onze woonkamer aan de beurt.
Dus niet. Het is weer gebeurd. ik heb een scheve gozer in huis lopen. Hubbie is door zijn rug gegaan. Ik zeg je die kralengordijnen zijn ECHT gevaarlijk. Ach nou ja, ik kan best nog wel een paar weken over de gipsplaten en houten balken heenstappen die midden in de kamer liggen.

De commercie

Die supermarkten hebben tegenwoordig continu een "leuke "actie om de klant aan hen te binden. Zo hadden we recent nog de grootgrutter met die "fantastische voetbalplaatjes" waar menig jeugdige fan de zakjes uit de rijpere klants hand rukte om te zien of daar dat ontbrekende stickertje in zat. Overigens vond ik het nare dingen om los te peuteren. Hadden ze beter over na moeten denken.

Ondertussen had onze plaatselijke buurtsuper een , in mijn ogen, leuke actie. Diverse poppetjes van Disneyfiguren. Helaas kwam ik er wat laat achter en hebben we daardoor de achterstand, ondanks burenhulp, niet meer kunnen inhalen.


Gevolg: 23 stuks ipv de felbegeerde 32 in bezit.

Nu is het niet zo dat Kiddie in tranen is dat ze niet de complete set heeft, maar ze heeft nog wel veel moeite gedaan om alsnog poppetjes te vergaren door Hubbie meerdere keren mee te tronen naar desbetreffende winkel.




Nu bedacht ik dat ik best wel eens op MP kon kijken of die plasticjes daar worden aangeboden.
En jawel, genoeg aanbod.Wel een groot nadeel is dat onze supermarkt in deze regio blijkbaar een einzelgänger is en dat daardoor even snel poppetjes ruilen niet tot de mogelijkheden behoort. Dat wordt een prijzig grapje als je alles moet laten opsturen.


Dus lezers, als jullie nog wat in de aanbieding hebben en je woont in de NOP, laat het even weten.

Brot

Gisteren op "werkbezoek" geweest in Amsterdam. Ik ben niet zo'n fan van drukke steden, maar het is uiteindelijk gelukt om daar aan te komen. Smitsky was zo lief om mee te gaan want dan konden we later nog "even" naar de IKEA. Ik word altijd zo hebberig in die winkel. Sommigen halen hun neus op voor het woonwarenhuis, maar ik ben altijd nog tevreden over mijn ooit aangeschafte spullen. In de Food section heb ik het weer gekocht: knackerbrot wagenwiel en Zweedse kaas. Zo lekker. Denk meteen aan die leuke vakantie met Sunseeker en Moat.
Oh vakantie!!!!

Good Morning

Vanmorgen lekker kwekkend in de auto dochterlief naar school gebracht. Nu moest mijn eigen bolide naar de garage. Dat regelt mijn liefste voor mij dus mocht ik gebruik maken van de al niet meer zo heel erg spierwitte, ruim zittende Audi van Hubbie. Heel gezellig dus, totdat ik uit mijn ooghoek 2 motormuizen zie staan, overleggend welke arme ziel ze nu eens aan een nader onderzoek gaan blootstellen. Kijk, ik ben niet vies van een mooie agent in uniform, maar na mijn laatste encounter met een motoragent was ik 180 euris armer, dus ineens gaan alle radertjes in mijn hoofd draaien. Wat doe ik niet goed???? Ik rijdt niet te hard. Maar dochterlief is eigenlijk nog een paar centimeter te kort voor de voorstoel. Ik heb mijn rijbewijs niet bij me ( werktas!)en waar liggen die f.. papieren van deze auto. Langzaam zie ik ze draaien en achter me aankomen. Kiddie wordt nerveus en zegt dat ze wel wil proberen achter in te gaan zitten. Ik moet zeggen, ze is oplossinggericht. Uiteindelijk snel, niet te, door oranje gejakkerd en de agenten kwamen NIET achter me aan. Pfff.

Next!

Vorige week hebben we op onze zoektocht naar een geschikte familiekampeerweekendlocatie
een camping bezocht aan de IJssel. Nu zijn wij niet zo van de jaarplaatsenkampongs,

maar tegenwoordig kan je er al niet meer om heen. Een prima locatie, maar verder... wat een gribus.

Natuurlijk weet ik wel dat je als je begin maart gaat kijken wel wat door de meuk heen moet kijken, maar dit was echt niet okee. Dus wat wordt onze volgende keuze?

Het is nl wel handig als de over het land uitgespreide familie geen dag onderweg is om de locatie te bereiken.


Hubbie had al iets gevonden in de buurt van Beekbergen. Maar vanavond heeft hij het ineens over Friesland. Hmm, waarom niet, het gebied rond Marrum schijnt mooi te zijn.

Gewoon

Ik lees wel eens berichtjes van andere bloggers. Soms komt er een voorbij waar je over nadenkt. Over WO II en de grote spelers daarin. Maar vanavond heb ik een film gezien met mijn favoriete 007 erin. Daar ben ik pas over na gaan denken. In zulke tijden deden gewone mensen de geweldigste dingen.

Big Chair

Op het moment zijn we (lees: manlief) begonnen met het strippen van de woonkamer. De oude kast is het eerste aan de beurt. Dan moeten een heleboel items in het huis voor even, of langere tijd een ander plekje hebben. Zo kan ik nu met mijn ranke lichaam nog net langs de dozen met boeken om bij de compu te komen om dit blogje te maken.
Al mijmerend over hoe we alles zullen gaan herkleden begint Hubbie wederom over de fauteuils. Deze moeten volgens hem worden vervangen voor ietwat minder prominent aanwezig zijnde nieuwere exemplaren. Op zo'n moment voel ik mij zo'n onbegrepen vrijgezel uit zo'n vreselijke stereotiepe Amerikaanse serie die van zijn eega die ene, niet bij de rest passende, fauteuil van de hand moet doen. Nu hebben we de stoelen samen gekocht dus gaat de vergelijking helegaar niet op, maar er moet nog wel wat gebeuren wil ik een goede vervanging vinden. Van de stoel, bedoel ik.

En toen was er licht

Tijdens het eten (bord op schoot= incident, echt waar) bij de TV komt een reclame voorbij van een spannende film. Deze komt 19 maart in de bios, maar ik schaam me dood want het ding ligt al een week klaar bij de compu om bekeken te worden. Besloten met Hubbie om deze dan maar dezelfde avond te kijken. Eerst nog even kind in bed proppen, de was en droger aanzetten, de vaat in Annie pleuren en koffie en thee zetten. PLOP! Nu plopt het hier wel vaker, maar dan is het meestal zo weer gefikst door de schakelaar weer om te zetten. Echter de aardlek was er niet uit. Duss... gauw om het hoekje loeren of buurtjes hetzelfde euvel hebben. Neh, helaas alleen bij ons duisternis. Hubbie ietwat geagiteerd want hoe kan dat nu en grom, grom. Ik kon niet nalaten om te opperen dat stichting Hersenen ons misschien op het spoor was. Vond hij niet zo grappig. Maar mij maak je de pis niet meer lauw. Ben helemaal gewend aan onaangename verassingen en zie er overigens in deze situatie de leut wel van in. Wel jammer dat dochterlief de speciaal voor deze gebeurtenissen klaargelegde zaklamp weer eens had geconfisqeerd. Dus na wat gegrom en gestommel had Hubbie de lamp gevonden. Nu weet ik wel dat er vele verhalen gaan over de invulling van de uren bij een stroomstoring. Geloof me dat excuus hebben wij niet nodig. In plaats daarvan heb ik lekker primitief koffie/ thee gezet (duurde maar een half uur) en eindelijk eens een krant opgepakt en deze bij kaarslicht gelezen.
Toen de monteur ,uit Heino, was gearriveerd had hij het klusje in 5 minuten gefikst. Overbelasting was het oordeel. Gelukkig kwam de man niet voor niets, want deze reparatie mochten we zelf niet uitvoeren. En nu ik luister naar al dat geluid om me heen besef ik dat ik toen er geen licht was toch wel een beetje het licht heb gezien. Zo heerlijk rustig!

Glas in Lood

Het is handig als je mensen kent met "connecties". Je zou natuurlijk kunnen zeggen dat jezelf dan diegene met "connecties"bent, maar dat is een detail waar ik niemand mee wil vermoeien.

Afgelopen week belde Hubbie met de mededeling dat hij een paar vitrinekasten op de kop had getikt. Zwarte, met veel glas. Aangezien we op zoek waren naar een mooie, ouderwetse, houten vitrine met glas in looddeur zei ik natuurlijk meteen "Ja dat is precies wat we zoeken".

Maar goed, Hubbie vond het wel wat. En ik eigenlijk ook. Wie wil er nu niet 2 juweliersvitrines gratis ontvangen? Het is nog even wennen, vanwege het moderne karakter, maar ze staan prachtig in spiegelbeeld aan beide zijden van een deur. De reclame erafpeuteren was een piece of cake. En ons mooie spul komt er goed in uit. We hebben even het licht aangedaan, zodat de hele buurt even in het donker zat, om een fotootje te maken. Het resultaat haalt het niet bij het echie.

Maar dat is misschien maar goed ook, niet iedereen hoeft te zien wat wij mooi vinden.

Shiny People

Ze zeggen altijd dat ouders blij zijn als hun kinderen dat zijn. Natuurlijk is dat zo, maar soms zijn kinderen blij en de ouders niet.
Neem nu dat leuke kado wat kiddie had gekregen op haar verjaardag.
Gisteren duurde het toch wel erg lang voordat het dametje uit haar slaapkamer kwam nadat ze de opdracht "ga je verkleden want we moeten zo weg" eindelijk ging opvolgen. Ik had het kunnen weten. Pas in de auto keek ik haar recht aan en tja ze had zichzelf leuk opgetut. Maar wat al die paarse glitters in haar haar moesten dat snapte ik niet. Maar ach, als ze dat nu graag wil. Ik ben de slechtste niet.
Ja ook de ouders waren tevreden, tot ze erachter kwamen dat wat er op haar hoofd zat een zeer klein percentage was van wat er op de slaapkamervloer, haar kleding en in het bed was achtergebleven. Gaandeweg had het spul zich al wat uit de voeten gemaakt en werd ook teruggevonden op andere kledij.
Nu maar hopen dat ik morgen niet als een diamantje schitterend op het werk loop.

La douce France

Jarenlang zijn wij, hubbie en ik, meegegaan met een groep kampeerders naar La France. Geweldige tijden waren dat. Als de een van ons koppel geen zin had dan vonden we wel een ander om iets mee te doen. Overigens gebeurde dat zelden, maar dat terzijde, het kon! We hebben genoten van al die vakanties. Wijn halen bij de boer, later thuis met de hele meute bottelen, samen eropuit en bij het uit eten gaan betaalden we om en om. Het was toen nog betaalbaar om voor een man of 11 een menuutje te dokken. De laatste gezamenlijke reis was in het € (euro) jaar.

Met de komst van kiddie een jaar eerder was een nieuw tijdperk aangebroken aangezien hun kids juist steeds vaker NIET meer meegingen.

Daarna zagen we elkaar wel op verjaardagen en andere festiviteiten maar allengs werden de momenten bij een aantal schaarser en blijken we al een jaar of 6 een aantal luitjes niet meer te hebben gesproken.

Gisteren hadden we een ware reünie. GE-WEL-DIG. Herinneringen ophalen voor de retebelangrijke kwis die we voorgeschoteld kregen was lachen. Die grote schildpad en die oude molen, waar lagen die campings toch. En hoe heette dat dorp waar we waren toen Kiddie mee was? En die man die ons zo luidruchtig vond, hoe heette die ook alweer. En die heerlijke wijn die de boer in naar mest ruikende flessen deed, waar was dat ook alweer? Och en die Tour de France! In de vreselijkste hitte een dorp binnenstrompelen om een karavaan met reclame en voorbijvliegende racefietsers te zien. Dat was eens maar nooit weer! En de Loire die beikant droog was gevallen met zo'n 50 graden in de schaduw. Ik moet zeggen dat ik tegenwoordig zelfs in een sauna stap dus kan ik blijkbaar al wel beter tegen de warmte, maar toen was het een ware nachtmerrie. En nu ik erover nadenk: die bergen bij Millau. Ik kan me niet heugen ooit eerder zo misselijk te zijn geworden in de auto. En die vakantie in Sarlat, overigens een prachtig plaatsje waar ik weinig van genoten heb omdat ik continu in spanning was of HET mis zou gaan nu het eindelijk na 5 jaar gelukt was: zwanger worden. En jubel, jubel het kwam allemaal goed!

Het was heel fijn om vakantieherinneringen op te halen, maar het is nog leuker om zo snel mogelijk nieuwe te maken!

Homemade

Al een tijdje geleden gaf ik aan dat er een heuse bibliotheek in huize Zustertjen gaat komen. Ik en Hubbie hebben al menig gedachte laten gaan over de materialen . Aangezien Hubbie,veel kan, maar weinig vrije tijd heeft lijkt ons ideaal van een homemade kast welhaast onmogelijk te realiseren. Even dachten we daarom maar te gaan voor het Zweedse inboedelmerk. Al ben ik al vele jaren intens tevreden met hun kwaliteit boekenkast, een eigen houten kast is vele malen mooier en praktischer omdat dan de gehele ruimte kan worden benut. Wat te doen? Gewoon even laten sudderen . En dat doen we al vanaf december.

Natuurlijk hebben we reeds onze keuze gemaakt.

Ondertussen zijn de bestaande boekenkasten reeds verdeeld en de boeken in dozen gedaan. Waarschijnlijk komt in december de bilbliotheek af nadat we de woonkamer, badkamer, dakkapel, achtergevel en tuin hebben opgeknapt.

Hmm, gelukkig heeft 2010 ook een maand december!

(Over) leven

Al een paar maanden is het een slagveld op mijn werk.
Achter de schermen welteverstaan. Deze week zou, ja inderdaad ZOU, het allerergste voorbij zijn. Maar helaas, onze UZK haakte vandaag af omdat er een baan met betere vooruitzichten in het zicht werd gesteld bij de concullega. Groot gelijk natuurlijk, en dat ik daardoor helemaal in zak en as kom te zitten en ik nu mijn knop "overleven" op volle sterkte moet draaien, dat is bijzaak.
Elke keer als ik mezelf weer zielig voel bedenk ik maar weer in wat voor situatie de medewerkers die moesten afhaken zitten.
Afwachten hoe de operatie van je man gaat aflopen, je zuster die aan haar laatste levensmaanden is begonnen, dat is pas iets om over te klagen.

Maar toch, ik ben ook heeeeeeeel zielig.

Snif

Vandaag is het gebeurd

iedereen zegt nog: niet getreurd

er is van alles tegen te doen

en kost niet zo ontzettend veel poen

Maar ik ben ietwat van mijn a propos

want ineens is het niet meer mijn vertrouwde bos

Want ja het is echt waar;

Vandaag had ik een ontmoeting met mijn eerste

GRIJZE HAAR