We gingen ruim op tijd weg, en ik vond dat dat wel een complimentje waard is, toch wederom sloten de vrachtdeuren achter ons. Als je weet dat de rest of the family al tegen elkaar had gezegd "varen we nog niet? Nee want ze wachten nog op family Zustertjen" begrijp je al hoe het er normaliter aan toe gaat. En jawel, dat is eigenlijk altijd de schuld van de dames in dit huis. Ik ben niet bang om mijn tekortkomingen te verklappen. Echt niet!
Dit keer echter waren we dus wel op tijd weg, maar we leefden allen in een klein wereldje en sommige automobilisten worden dan zo angstig dat ze bij zicht van toch nog meer dan 100 meter standaard 20 km onder het normale ( toegestane) tempo het asfalt betreden. De auto voor ons probeerde de angsthaas al wat op te drukken ( zoals ze aangekomen op de boot ons al bevestigden) maar veel animo had deze slak niet getoond.
Gelukkig haalden we nog net onze geplande afvaart en konden we op tijd ons gezicht tonen bij geliefde (schoon) zus en zwager.
Na een gezellige dag begaven we ons nog even, want Kiddie en Hubbie vonden het koud, aan het strand.
Uiteindelijk maakten we de 2 uur trip naar huis en halverwege de afsluitdijk sloten mijn luikjes zich bij tijd en wijle en werd ik regelmatig wakker geschud door kindlief op de achterbank.
Volgende keer maken we er toch maar een weekend van.
Zo'n dagtripje is voor dit oude mens veel te vermoeiend.
4 opmerkingen:
Een "oude" uitspraak van Hubbie,
Bij mist: halveer de afstand en verdubbel de snelheid.
Had jetegen die slak moeten zeggen.
@sunseekers. Klopt inderdaad. Dat je dat nog weet.
Ik was hem echt vergeten.
Die kiekendief kiekt ok recht in de camera he? Of is het een meeuw?
Mooie foto's weer!!
het is een meeuw.
Een reactie posten