Antirimpel

Vandaag zou ik Kiddie afleveren bij Sunseekers voor een middagje knutselen aan 3D kaarten.
Aangezien ik nog wat belangrijke klussen had laten liggen vorige week wilde ik dat toch eerst geregeld hebben. Kiddie had er natuurlijk zin in dus ik probeerde snel mijn belasting te betalen ( lang leve Internet bankieren), de krant op te zeggen en een boze mail te sturen naar een vrij Nederlands tijdschrift dat ons ongevraagd wordt opgestuurd en steevast in folie in de papierbak beland. Want als we geen tijd kunnen vinden om de krant te lezen dan kun je wel begrijpen dat zo'n , moeilijk leesbaar, opinieblad al helemaal niet bovenaan onze leeslijst staat. Ik wil wel doen alsof ik intelligent ben en zo'n blad uitgepakt op de tafel leggen, maar daar prikt vriend of vijand natuurlijk meteen doorheen.

Uiteindelijk stapten we in de auto om naar het 9 km verderopgelegen dorp te gaan.
Mooi niet, mijn 3 jaar oude zwarte bolide wil niet van de handrem. Als je denkt dat dit alleen gebeurd tijdens de vrieskou: mooi niet. Meestal krijg ik m wel los, maar dit keer was het na een kwartier gasgeven nog niet gelukt.
Dan maar de fiets gepakt. Is ook wel weer goed voor een mens, behalve als je dat doet op het heetst van de dag. Zoals wij deden.
Ik moet zeggen dat de reis voorspoedig ging en Kiddie het goed kon bijbenen.

Nadat ik haar had afgeleverd ging ik even naar Mutti. En zo kwamen we spontaan te praten over haar verjaardag. Wat wil je voor kadootje dan, vraag ik. Geen bloemen, want die zijn na 2 weken dood ( duurt dat bij haar zo lang?), wel parfum ( iets van Givenchy) en make- up zoals poeder ( huh, dat heeft ze nog nooit gebruikt) en vooral wil ze graag antirimpelcrème.
Ik was stomverbaasd en toen ik zei dat dat op haar 76 ste echt niet meer ging helpen moest ze toch wel lachen.