Tja, na een werkelijk gigantisch slopende werkweek ging ik vandaag richting huis. Aangezien ik vandaag een fout (gelukkig weer goed gekomen) heb gemaakt op het werk die ik zelfs als onervaren broekkie nog niet maakte wist ik al : ik zit er doorheen. Al dat gedoe wat de laatste week over ons heen is gekomen nadat we al 1,5 jaar onzekerheid achter de rug hebben heeft toch een zware wissel getrokken.
Aangezien ik toch wel laat pas klaar was om naar huis te kunnen gaan leek het een goed idee nog even de boodschapjes te doen, scheelt morgen weer. Wachtend op mijn beurt in de buurtsuper onderweg hoor ik vaag een man over de supermarktradio onze naam weer ijdel gebruiken.
Hmm wat is er nu weer over mijn beste baas te melden?
Thuis kom ik erachter: we zijn van de Staat.
Als de klanten maandag dan maar niet steeds gaan zeggen dat ze eigenaar van ons zijn. Want echt waar zulke mensen bestaan.
5 opmerkingen:
Yep, ik heb zelfs mensen al horen zeggen, oh dan zijn ze van ons....
tssssssss
Maar ik blijf lekker bij AA hoor, ik neem aan dat je mij wel een seintje geeft als we moeten vluchten ;)
We leven met je mee, maar van het volk voor het volk is toch nog niet zo slecht, of ben ik nu erg blond
Ik hoop dat het goed uitpakt. Ben wel blij dat wij weer de sterke partij blijken te zijn.
Ik kan me voorstellen dat dit alles je niet in de koude kleren gaat zitten....
Maar positief blijven he?
Nu je van "ons" bent komt alles goed. ;)
Ik hoorde gisteren ook al mensen erover praten. Wel grappig, want die kennen je dan niet en weten niet dat je daar werkt.
Een reactie posten