Allereerst vertelde een collega dat de glazen vitrinedeur in de hal uit elkaar was geklapt en het glas zelfs langs haar hals schampte en beland was aan de andere kant van onze grote klantenhal. Gelukkig hield ze er alleen een, weliswaar diepe, wond aan haar hand aan over. Schrikken was het wel. Je wilt niet denken aan wat er was gebeurd als haar hals vol was geraakt door een scherf.
Vrijdagnacht hadden ze bij de zogenaamd I(n)T(iligente) afdeling een wijziging bedacht die helaas mislukte. Met als gevolg dat vanaf zaterdag bijna niemand kon aanloggen. Behalve een enkeling, waaronder ik, zodat ik never nooit meer mocht afloggen. Vreemde situatie. Hopelijk morgen opgelost.Maar toegegeven de klanten waren over het algemeen zeer vriendelijk en begrijpend dat ze een half uur moesten wachten voor we iets gedaan konden krijgen. Dan de middag. Hebben jullie je wel eens een voorstelling gemaakt hoe klein de ruimtes achter de flappentapper zijn ,waar geen kantoor zit?
Nou ik wel en ik weet het nu ook. Ik mocht vandaag helpen met het veiligstellen van beeldmateriaal. Natuurlijk mag ik niet zomaar van alles verklappen, maar mijn goddelijke, voluptueuze lichaam moest wel wat gemodeleert worden alvorens het kon worden verplaatst van halletje naar beveiligde ruimte. Zegt de waardetransporteur ook nog dat dit nog een grote ruimte is. Oef. En hij was ook al niet zo'n skinny ding. Zal met sollicitatie wel een punt van aandacht zijn, net als claustrofobie.
Daarna rap weer terug voor het volgende geval: assistentie bij het vinden van videomateriaal m.b.t. een pas gepleegde moord. Pff, heftig hoor en nu maar hopen dat de creep wordt gepakt.
Ben benieuwd wat morgen me zal brengen.
1 opmerking:
He jakkie, gebeuren allemaal wel enge dingen daar hoor!
Een reactie posten