Okee af en toe een roggelbui en ik moet niet bukken want dan knapt er iets in mijn oren en ik wil niet weten wat dat iets is dat er knapt. Dus maar 1 remedie: niet bukken.
Gisteren en vandaag kwam er post van het UWV.
De eerste brief bevatte de volgende boodschap:
helaas pindakaas u krijgt nog zeker 3 maanden geen cent van ons en
de tweede brief : u wordt gesommeerd om weer eens langs te komen om te l***** over wat u al gedaan heeft om weer aan het werk te geraken.
Alsof ze bang zijn dat ze me straks WW moeten betalen en me vóór die tijd aan het werk willen hebben.
Nu voel ik me al zo ontheemd omdat ik "ongeoorloofd" thuis zit, gaan ze me ook nog achter de broek aan zitten want ik zit al wel 13 werkdagen thuis!
Mijn moeder zat me vanochtend al meewarig aan te kijken toen ik vertelde over de 8 sollicitaties die ik had lopen en zei woorden van de volgende strekking:
Geniet van de vrije tijd en van je dochter. Je moet niet altijd willen werken. Er is genoeg werk in huis.
Dat laatste had ik liever niet gehoord.
4 opmerkingen:
Kom in de beveiliging werken joh. Voelt iedere werkdag als een dag tuus op de bank liggen.
Moeders heeft zoals gebruikelijk weer eens gelijk. Vooral wat dat genieten betreft. Voor je het weet is het weer een kwestie van moeten, niet van willen.
Je Moeder bedoelt dat je bij haar in huis aan het werk kan. Hhahahahahaha
Je weet hoe "subtiel" ze het kan brengen, he?
Maar echt, dit gevoel gaat wel over. Je gaat er wel van genieten, van die vrije tijd.
Een reactie posten