Home Sweet Home

Onze laatste volle dag in Londen stond in het kader van "Shop till we drop".

Nadat we het overgewaardeerde, kitscherige Harrods hadden gevonden zijn we wat uurtjes druk geweest met het kopen van een aantal Sintkadootjes.Wonderbaarlijk dat een aantal dingen, omgerekend, hier goedkoper zijn dan bij de Polderse Intertoys. Na een drankje in het protserige restaurant en een plasje in "het toilet van de vergane glorie" gingen we met groene tasjes vol koopwaar naar de volgende winkelstraat: Oxford Street.

Natuurlijk nog even een heel belangrijk plaatje schieten:

De "Primark" was ietsjes minder druk dan zaterdag en daar kon ik nog redelijk vlot van mijn geld afkomen. Toch fijn dat ook "good old England" heeft begrepen dat een betaalautomaat damned handig is.

Met brandende voeten sleepten we ons aan het einde van de middag weer richting hotel.

We hebben een boel spulletjes extra, maar hebben niet voor niets een ,bijna lege, koffer meegenomen.

De volgende dag was onze terugvlucht , maar we hadden 8 kilo meer in de koffer dan op de heenvlucht en dat was 5 kilo teveel.

Na wat heen en weer in -en uitpakken hadden we een akkoord van de kauwgom kauwende zuurpruim van een grondstewardess en mochten we door de douane. Hubbie kocht daarna expres nog een emmer Whiskey, want dat werd toch niet meer gewogen. Dachten we. Uiteindelijk mochten we op de vlucht naar huis. En al is het jammer dat het voorbij is, home sweet home ( waar Kiddie is) is ook wel weer fijn.