Onze "hijkonhetooitmaarnunietmeer- kater" adopteerde een paar jaar geleden de nieuwe aanwinst op kattegebied van de buren. Ze kwam regelmatig, en vooral in de zomer, een kijkje nemen bij ons en de etensbakken binnen. Net zoals onze Murphy, de rode jeweetwelkater, dat ook regelmatig bij de buren deed. Daar hebben wij en de buren geen probleem mee. Vaak zagen we de twee katten in elkaars poten in slaap liggen op de afdakjes en schommelbanken van beider huizen.
Vanmorgen, als was het weer een frisse lentedag, liep ze op de weg. Het viel me op, waarom weet ik niet, het gebeurt zo vaak. Nog geen uur later moest ik de buurvrouw mededelen dat ik haar kat aan de weg had gevonden. Een grote gapende opening waar eerst haar linkerhoofd had gezeten en een donkere bloedvlek op het wegdek als bewijs: ze is niet meer onder de levenden. Geen lente en zomer meer van kroelen zonder gevolgen. Murphy liep doelloos van de weg naar de garage van de buren en terug. Hij weet het, hij is weer alleen.
2 opmerkingen:
Kippenvel... te vaak meegemaakt. Doet me denken aan de avond dat ik Toffee vond bij jullie.
Heel lullig, dan denk je dat je aan een rustige weg woont, waar zachtjes wordt gereden. Jammer voor blacky.Wat is er met haar rechterhoofd gebeurd??
Een reactie posten