Gelukkig is het ergste achter de rug. Ik weet dat we meestal nog een paar stuiptrekkingen van de winter kunnen verwachten, maar we gaan weer de goede kant op.
Vandaag dus met Hubbie een nieuw exemplaar aangeschaft. Hij mat zwart, ik zwart/wit. Ik heb Hubbie wel aangegeven dat ik natuurlijk wel verwacht dat hij "m" meer gaat gebruiken dan het dure, in verval geraakte exemplaar dat zo'n 15 jaar geleden in ons bezit is gekomen. Hij grijnsde wat, maar ik vond het niet geruststellend. Maar wat geeft het ook, ik ga dat wel doen en ik heb er retezin in. Natuurlijk zal ik, net als vroeger, regelmatig als een woesteling grommend en vloekend de polder doorgaan, omdat je hier altijd de wind van voren krijgt.
Maar daar word je hard van zullen we maar zeggen.
3 opmerkingen:
En je krijgt er zulke mooie benen van ;-)
Bij iedere trap denken, dat is weer een euro...
Jeetje, ik geloof niet dat ik Hubbie ooit op een fiets heb gezien. Sterkte Hubbie, het went, echt waar.
Een reactie posten