We hebben een dochter van bijna 8 , maar nog steeds staat de babyfoon aan. Het is wel ons tweede exemplaar, deze werd normaliter bij oma ingezet (hoefden we niet telkens met de hele meuk heen en weer te sjouwen als oma weer eens voor hoofdmoeder moest spelen). Want ja ,wij moeten werken en zo'n kind eruit krijgen is 1 ding, maar er volledig je verdiensten aan opgeven is toch andere koek, dus oma was het haasje. Overigens volledig haar eigen keuze. Maar ik dwaal af.
Omdat het geluid in ons, overigens niet zo grote, huis niet ver draagt, of het is vanwege mijn langdurige stapgeschiedenis in niet zo stille, serene discotheken met het geluid op 200 ( als dat kan) hebben wij dus de babyfoon in ere gehouden. Is makkelijk!
Opeens kwam ons vanavond een klagelijk "hallo" ter ore. Het arme kind, staat ze al een tijdje om het hoekje te gluren en hebben we haar toch niet gehoord?
Nee hoor, HET vond het nodig om even van haar te laten horen.
En gezien haar leeftijd gok ik op dementie.
2 opmerkingen:
Hahahaha, die Mora.. Wat denk je van al die hormonen die ze al die jaren al slikt.. ;)
Hallo op de manier van een straatsnol, of gewoon hallo ik ben er ook weer??????
GEFELICITEERD, 35 jaar toch
Een reactie posten