Oplettend

Gisteren hadden we ( Kiddie en ik) een kadootjessafari ( voor oma/mutti) op het menu.
Achteloos vroeg ik Hubbie of hij ook zin had om mee te gaan. Nou dat wilde hij wel.
Bij het uitstappen bij de winkelstraat zegt hij "dat is lang geleden dat ik hier ben geweest".
Hmm, dat is een belangrijke uitspraak. Natuurlijk heeft hij wel een "occational "opdracht om de slager en/of bakker te bezoeken, maar echt door de winkelstraat darren en leuke dingetjes kopen doet hij niet meer. Want daar heb ik natuurlijk alle tijd voor, zegt men. Hij niet.

Ik besefte dat ik hem onbewust heb beroofd van een, toch wel zeer belangrijke, bezigheid.
Want het moet , zo rond oktober en later met de man met de Schimmel tussen zijn benen, wel zo zijn dat hij weet wat ik graag kado krijg. Alleen door onopmerkbaar te registreren wat ik mooi/leuk en handig vind kan hij me bij de feestelijke momenten tenminste verrassen. En dat heeft hij altijd nog gedaan.
Zijn opmerking deed me ook beseffen dat ik Hubbie misschien wel dingen uit handen neem die hij leuk vind om te doen, maar door mij laat regelen omdat hij nu eenmaal ook erg praktisch is ingesteld. Zou het huishouden daar ook bij horen? Denk het niet!