Cl...cl...cl...audia

Gisteren kwam ik op mijn werk en kwam erachter dat er iemand ziek was.
Dus met elkaar tenminste 20 % harder werken.
Nu denkt menigeen dat een zgn. kantoorbaan lekker nietsdoen betekend, maar dan hebben ze zeker al 10 jaar niet meer gelijk. Door het continu reorganiseren is de spoeling erg dun.
We moeten het hebben van stagiaires om een beetje lucht in de bezetting te krijgen zodat er af en toe iemand een vrije dag kan nemen.
Van de zotte natuurlijk, maar ik geef een werkgever toch geen ongelijk, want je moet er allemaal wel van leven. En als je het met elkaar redt ga je toch geen extra kosten maken?

Maar goed, het was vrijdag en dan is het altijd al wat drukker dan de rest van de week. Maar gisteren dacht men ik ga eens bij die bank naar binnen om wat centen te halen. Misschien was iedereen van plan zich het komend weekend helemaal klem te zuipen op de vele Carnavals feessies in de stad en hadden ze geen pasje meer of ze hadden gehoord dat we 'short on staff''waren en leek het hen leuk om bankmeisjes te plagen, maar in ieder geval het was BEREdruk.

Mopperend omdat een enkele collega niet vanzelfsprekend bijspringt maar liever zijn zoveelste sigaretje gaat roken besloot ik het maar weer eens wat positiever op te pakken. Want de anderen stonden wel klaar de helpende hand te bieden. Dat ging prima, want om 14:45 kon ik dan toch nog mijn lunchpakketje verorberen.

De hele dag waren de klanten zeer begripvol op een enkele domme doos na. Maar ach, je weet niet wat ze die dag al allemaal heeft beleefd denk ik dan maar en lach vriendelijk (en echt gemeend) naar haar. Komt toch nog alles goed. Toen aan het einde van de dag nog een gewaardeerde collega het beste gewenst met de nieuwe functie op een 'borrel' en dan snel op weg naar huis een zak kattegrit in de auto geslingerd en compleet opgebrand huize zustertjen binnengestrompeld.
Nauwelijks tijd gehad om hubbies eerste werkdag bij de nieuwe baas door te spreken en ook niet om na te vragen hoe dochterliefs eerste middag bij de gastouder was want we zouden naar het theater.
Nou tijdens de voorstelling ben ik aardig tot rust gekomen en moest janken van het lachen want ze is echt goed. Ze kan overal een leuk verhaal aanbreien. En stotteren doet ze ook niet.

http://www.claudiadebreij.nl/