Lezen

Dochterlief heeft afgelopen jaar geleerd te lezen.
Ze is er nog lang niet, maar ik hoop dat ze op dit

gebied iets van me mee heeft gekregen.

Ik ben altijd een boekenverslindster geweest.

Ik begon met "Wipneus en Pim".
Ging er speciaal voor op de fiets naar het dorp
om weer een exemplaar te kopen.

Daarna las ik de boeken van de "Black Stallion" en
vond een Enid Blyton klassieker ook niet te versmaden.

Op middelbare schoolleeftijd kwam ik regelmatig
met van de slaap dichtgeplakte ogen op school
omdat dat ene boek nog uitgelezen moest worden.

Vooral horror was toendertijd mijn favoriete genre.


Je las een boek als "Christine"van Stephen King en je had het gevoel dat je in die
auto zat en de lucht zat in je neus.

Daarna las ik voornamelijk boeken die gesitueert waren in de Middeleeuwen of over
de Ierse strijd zoals "Trinity"van Leon Uris.

Dat compleet mee gaan in de geuren en geluiden die worden opgeroepen in een boek heb ik zelden meer. Maar ik lees nog steeds graag, de ene keer een lekker wegwerpromannetje
voor op de plee en de andere keer een heuse, verantwoorde roman.

Mijn boekenkasten zijn overvol, ook door een fikse donatie van Sunseekertje.


Eerlijk gezegd heb ik nog niet al haar boeken gelezen.

Ondertussen heb ik voor haar alvast weer wat wegwerpertjes verslonden.

Kan ze die weer meenemen naar Espana!