Smoke

Vroeger, ja echt al een tijdje geleden, spaarde ik glazen. Niet zomaar glazen, maar glazen met de opdruk van een frisdrankmerk in de ruimste zin van het woord. Van mijn lieve Spanjegangster kreeg ik zo nu en dan een mooi glas of er kwam wel eens zomaar eentje uit mijn tas vandaan. En ik wist meestal niet hoe dat nu kwam. Echt, want ik ben een schijtert sinds ik op mijn 8ste een keer barbieschoentjes uit de doos jatte in de dorpswinkel. Dat was eens maar nooit weer.

Het was alweer een tijdje rustig op dit hobbygebied aangezien je tegenwoordig bij elke actie een glas krijgt en als je eraan toegeeft heb je zo je hele kast vol staan.

Maar goed, zo'n twee weekjes terug zat ik met die ganze familien met lekgestoken beentjes na te genieten van een supergeselli weekend, zie ik er 1 staan. Oh, maar die heb ik nog niet!

Een telg uit de jonge garde, waarschijnlijk om het brandgat in mijn mooie tuinzetel goed te maken, regelde het wel even voor mij. Ikke niets gezien hoor!

Hierdoor aangestoken kom ik vorige week met hubbie op zijn eerste bedrijfsfeestje bij de nieuwe baas zie ik een geweldig gaaf glas staan. Gezien het gezelschap waarin in verkeerde heb ik heel vriendelijk gevraagd of ik een glas mocht kopen. Nou dat mocht, gelukkig. Kan ik de mensen toch nog met een eerlijke oogopslag tegemoet treden.

Maar gek is het wel: het ene glas was ,thuisgekomen, ineens veranderd in 3.

Kijk zo doe je dat dus: niet zelf je handen vuil maken maar een rookgordijn leggen voor je handlanger(s).