Taal

Zoals gezegd ben ik gek op lezen. Schrijven heb ik ook altijd erg leuk gevonden. Geef mij zo'n mooi ongeschreven blad en ik kalk met liefde mooie boodschappenlijstjes, to do lijstjes en plannetjes erop. Verkeerd begonnen? Rats nieuw schoon blaadje. Bij ons in huis kom je dan ook overal schrijfblokken tegen. Pennen echter zijn schaars, net als op het werk.

Door alle veranderingen in de taalregeltjes ben ik ook enigszins het spoor bijster of pannenkoeken nu met of zonder N is en of extra met x of k moet zijn. Dus fouten maken we allemaal, maar soms is het zo duidelijk dat ik een gevoel krijg van plaatsvervangende schaamte.

De plaatselijke cafe/snackbarhouder heeft er een handje van om de dingen fout te schrijven.

Een leuk evenement in het verschiet? Ze maken er op hun mooi vormgegeven aanplakbiljet

een taalkundig ratjetoe van.

Een paar weken geleden vonden Smitsky en ik onszelf in een luxe wellness centrum en daar stond aan de muur, levensgroot, Cotage. In de folder was het juist geschreven, maar dat het aan de muur megagroot fout stond scheen ze niet te deren, zelfs na mijn opmerking hierover niet.

In de parkeergarage bij mijn werk hebben ze zinnen omgedraaid op het kaartje. Vreselijk irritant. Ook al heb ik hen uiteindelijk toch maar getipt, veranderd is er nog niets.

Maar vanavond viel mijn mond open. Dochterlief pakte een boekje om uit voor te lezen. Ze kan wel wat oefening gebruiken. Ik vond het te simpel voor haar en pak een ander boek en toen viel mijn oog op een taalfout.

Zie jij het? Hubbie moest 2 x kijken.